اثر بخشی شیوه های تدریس بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهرستان گنبد کاووس

این پژوهش با هدف اثربخشی شیوه های تدریس بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهرستان گنبد کاووس انجام شد. برای این منظور ۸۵ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند که ۹۲ نفر در گروه آزمایش و به شیوه ترکیبی (تلفیقی از روش های آموزشی سنتی و الکترونیکی) و ۹۲ نفر دیگر در گروه کنترل با همان شیوه رایج تحت آموزش قرار گرفتند. انگیزش پیشرفت از طریق پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس از طریق پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. برای بررسی پیشرفت تحصیلی نیز از نتایج کارنامه ارزشیابی توصیفی ترم ۱ و۲ دانش آموزان استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت داشته است، به طوری که این دانش آموزان در کارنامه ارزشیابی توصیفی ترم ۲ (نوبت دوم) از امتیاز بالاتری برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، انگیزش پیشرفت ، پیشرفت تحصیلی ، دوره ابتدایی