پهنه بندی اراضی مستعد کشت نخود دیم در استان آذربایجان شرقی

زمین منبع غائی ثروت محسوب میشود و زیربنای اصلی، در شکل گرفتن بسیاری از تمدنها بوده است. کاربری نامناسب اراضی، منابع طبیعی را به سوی انحطاط سوق خواهد داد. در مقابل، برنامه ریزی دقیق براساس استعدادها و محدودیتهای هر منطقه، منجر به ایجاد توسعه پایدار میگردد. در مطالعه حاضر بر اساس مدل پهنه بندی بوم زراعی که هدف آن بهینه سازی استفاده از منابع آب، خاک، و اراضی میباشد، پهنه های مناسب کشت گیاه نخود در استان آذربایجان شرقی مطالعه شد. نیازمندیهای گیاهی نخود زراعی، ویژگیهای اقلیمی و عوامل توپوگرافی جمع آوری، پردازش، و سپس با گزینش روشهای زمین آماری، نقشه های مربوطه تهیه گردید. نقشه های حاصل به روش تحلیل فرآیند سلسله مراتبی، وزن دهی و پس از بررسی نرخ سازگاری، در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی همپوشانی گردید تا نقشه نهایی مناطق مستعد ایجاد شود. از کل اراضی موجود، ۱/۵ درصد مساحت استان در کلاس بسیار مناسب برای کشت نخود قرار گرفت. اما نیمی از مساحت استان در کلاس با تناسب متوسط قرار گرفتند . بدون در نظر گرفتن عوارض زمین، بیشترین مناطق مستعد در شمال شرق استان و در کرانه جنوبی رود ارس واقع شده است. همچنین ضلع جنوبی سهند در رتبه بعدی مناطق مناسب ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

تحلیل فرایند سلسله مراتبی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، شایستگی اراضی ، زمین آمار