طراحی الگوی جامع منابع انسانی نوآور (مورد مطالعه: سازمان های دولتی ایران)

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت نوآوری در اقتصاد کنونی، منابع انسانی از اهمیت فزاینده ای برخوردار شده است. لذا، در این پژوهش به ارائه الگوی منابع انسانی نوآور در سازمان های دولتی ایران پرداخته شده است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر نوع استفاده، کاربردی است و در آن از روش آمیخته اکتشافی استفاده شده است. در بخش کیفی از استراتژی تحلیل مضمون کلارک و براون جهت شناخت مضامین بهره گیری شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل ۱۱ نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی بود که به روش غیر احتمالی هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی شامل ۵۲۰ نفر از مدیران، معاونان و کارکنان سازمان های دولتی بود که تعداد ۲۲۰ نفر از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزار مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. تحلیل داده ها کیفی از طریق کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و گزینشی و نرم افزار مکس کیو دی ای و در بخش کمی از طریق تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزاراسمارت .پی. ال. اس انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از شناسایی پنج مضمون فراگیر (بعد) و دوازده مضمون سازمان دهنده (مولفه) شامل۱. فردی(ویژگی های رفتاری، انگیزشی، شخصیتی/حالات روانی)، ۲. بومی-دولتی(دولتی، ارزشی_انسانی)، ۳.سازمانی(کارکردی، قابلیت/ ظرفیت سازی)، ۴.فرآیندی(نهادینه سازی، سنجش و ارزیابی، بسترسازی و اجرا) و ۵.محتوایی(تفکر انتقادی، تفکر خلاق) بود. نتیجه گیری: الگوی نهایی پژوهش شناخت جامعی از ابعاد خلاقیت و نوآوری در حوزه منابع انسانی ارائه می نماید و از  آن می توان به عنوان مبنایی برای تصمیمات و اقدامات مدیران جهت توسعه منابع انسانی در سازمان های دولتی ایران استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، منابع انسانی ، سازمان های دولتی