محیط رسوبی پادگانه های آبرفتی جنوب خرم آباد تا پلدختر با استفاده از عناصر ساختاری (Architectural Elements) و سطوح محدود کننده (Bounding Surface).

هدف از این پژوهش تعیین محیط رسوبی پادگانه های آبرفتی جنوب خرم آباد تا پلدختر با استفاده از عناصر ساختاری و سطوح محدود کننده می باشد. در راستای این هدف ۴ برش شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفتند. برش ها در فواصل بین ۶۰ تا ۸۰ کیلومتری جنوب شهرستان خرم آباد به سمت پلدختر واقع شده اند. مطالعات صورت گرفته بر روی این برش ها منجر به شناسایی ۱۰ رخساره سنگی، شامل ۴ رخساره سنگی گراولی ( Gm , Gms,Gp,Gt ) ،۴ رخساره سنگی ماسه ای ( Sm,Sp,St,Sh ) و ۲ رخساره سنگی گلی ( Fsm,Fm ) ، ۱۳ عنصر ساختاری که شامل ( GB,HS,C/ S,LHF,LCS,CVs,DIs,TCS,OF,CH,SB,SHF,LIS ) و ۶ سطح محدود کننده رتبه ۱ تا ۶ گردید. با توجه به رخساره های سنگی، سطوح محدود کننده و عناصر ساختاری زیر محیط های کانال (Channel) ، سدهای کانالی (Channel Bars) ، پوینت بار (Point Bar) ، بریدگی های پهن (Crevasse splay) ، خاکریزهای طبیعی (Levee) و زیرمحیط دشت سیلابی (Flood plain) برای پادگانه های آبرفتی جنوب خرم آباد تا پلدختر تعیین شدند. در پادگانه های آبرفتی مورد مطالعه عناصر ساختاری CH,GB,C/S,LHF,SHF به فرآوانی مشاهده شدند که این موضوع دلالت بر محیط رودخانه ای با پیچش کم برای پادگانه های آبرفتی مورد مطالعه دارد که به طور متناوب در بازه های زمانی مورد هجوم سیلاب های قوی و مخرب قرار می گرفته و بر هم نشینی کانال های سیلابی دلالت بر دوره ای بودن آن ها می کند.

کلیدواژه ها:

پادگانه آبرفتی ، عناصر ساختاری ، رخساره سنگی ، محیط رسوبی ، خرم آباد