بررسی اخلاق کار و اقتصاد از دیدگاه قرآن و احادیث

اخلاق اقتصادی مجموعه ای از صفات و رفتارهایی است که به منظور دست یابی به رشد اقتصادی پایدار و مطلوب،سالم سازی فعالیت های اقتصادی و مصرف بهینه است و فرد مسلمان در پرتو اعتقادات دینی، خود را ملزَم به انجام دادنیا ترک کردن آن ها می داند. عناصر اخلاقی کار و تولید در آموزه های دینی بسیار گسترده است. تحقّق عینی این عناصر، از یکسو، زمینه ساز گسترش و بهینه سازی فعالیت های تولیدی و در نتیجه رشد اقتصادی است و از سوی دیگر، ضمنجهت دهی به فعالیت ها و سرمایه گذاری ها، سالم سازی آن ها را موجب می شود. اخلاق اقتصادی، بخشی از آموزه های اسلامی است که از یکسو، مؤلفه های رشد و توسعه اقتصادی و رفاه عمومی را ارائه می کند. از سوی دیگر، شیوه ها و عناصر مقابله با مفاسد و سالم سازی فعالیت های اقتصادی را برمی نمایاند و بستر لازم را برای رشد معنوی و سعادتابدی انسان نیز فراهم می سازد . در این مقاله به مطالعه اخلاق کار و جایگاه کار در اسلام و همچنین اخلاق اقتصادی و نقش آن از نظر قرآن و حدیث در توسعه اقتصادی پرداخته شده است و نتایج حاصل نشان می دهند، عناصر اخلاقی کارو تولید در آموزه های دینی بسیار گسترده است. تحقّق عینی این عناصر، از یکسو، زمینه ساز گسترش و بهینه سازی فعالیت های تولیدی و در نتیجه رشد اقتصادی است و از سوی دیگر، ضمن جهت دهی به فعالیت ها و سرمایه گذاری ها، سالم سازی آن ها را موجب می شود. از مهم ترین اصول اخلاقی در موفقیت های اقتصادی، مهار آمال و آرزوهای دراز وپرهیز از افزون روی در خیال پردازی است. در نظام ارزش گذاری اسلام، کار و تولید، نه امری صرفاً مادّی، بلکه عبادتی بزرگ و دارای ارزش ذاتی است؛ بدین معنا که کار و تولید، صرفاً مقدّمه کسب کردن سود و درآمد یا ضرورتی برای جلوگیری از فقر نیست، بلکه نفس کار کردن به سبب آثار مثبت اقتصادی، روحی و اخلاقی آن مطلوب است

کلیدواژه ها:

اسلام ، اخلاق اقتصاد ، اخلاق کار ، قرآن و حدیث