اثر حفاظتی کارواکرول بر استرس اکسیداتیو و سمیت کبدی ناشی از نانوذرات نقره در موش NMRI
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 27، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 327
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-27-2_005
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: کارواکرول به عنوان آنتی اکسیدان، دارای اثرات ضدمیکروبی، ضدسرطانی و ضدالتهابی می باشد. تحقیقات نشان داده است که نانوذرات نقره از طریق اختلال در ساختار غشاء، استرس اکسیداتیو، تولید اکسیژن فعال و مرگ سلولی، باعث تخریب بافت های حساس بدن از جمله کبد می شوند. هدف از این پژوهش بررسی اثر حفاظتی کارواکرول بر کاهش اثرات سیتوتوکسیتی نانوذرات نقره بر بافت کبد موش ها می باشد.
مواد و روش ها: ۲۴ سر موش نر بالغ NMRI با میانگین وزنی ۳±۳۵ گرم به طور تصادفی به ۵ گروه: کنترل، شم (آب مقطر)، نانوذرات نقره (با سایز ۴۰ نانومتر) (۵۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز)، کارواکرول (۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز) و تیمار همزمان نانوذرات نقره و کارواکرول تقسیم و از طریق خوراکی (گاواژ) به مدت ۴۵ روز تیمار شدند. در پایان تیمار، بافت کبد جهت مطالعات هیستوپاتولوژی برداشته شد. میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) با استفاده از روش (FRAP)، سطح مالون دی آلدئید (MDA) با روش اسپکتروفتومتری و نیز آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT)با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد.
نتایج: در تیمار با نانوذرات نقره کاهش معنی داری در میانگین پارامترهای هیستوپاتولوژی و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی تام و افزایش معناداری در حجم سینوزوئیدها، آنزیم هایALT وAST و پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. پارامترهای فوق در گروه تیمار هم زمان نانوذرات نقره و کارواکرول تا حدود زیادی نزدیک به سطح گروه کنترل، بهبود یافت که این تغییرات معنی دار بود.
نتیجه گیری: کارواکرول به عنوان آنتی اکسیدان، سمیت نانوذرات نقره روی بافت کبد را کاهش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابراهیم چراغی
Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Qom, Qom, I.R. Iran.
سید محمدعلی شریعت زاده
Department of Biology, Faculty of Sciences, Arak University, Arak, I.R. Iran.
زینب محمدی
Department of Biology, Faculty of Sciences, Arak University, Arak, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :