بررسی روش هوشمند ارزیابی محیط زیست با استفاده از شبکه عصبی (مطالعه موردی واحد یوتیلیتی پتروشیمی کردستان)

هدف: ارزیابی ریسک های محیط زیستی در صنایع نفت و گاز برای پیش گیری از آسیب های جبران ناپذیر به محیط زیست بسیار ضروری می باشد. الویت بندی ریسک های محیط زیستی با استفاده از روش های سنتی، نتایجی با قابلیت اعتماد بالا را بدست نمی آورند. لذا، این مطالعه با هدف به حداقل رساندن محدودیت های روش سنتی، از یک روش با قابلیت اطمینان بالا برای ارزیابی ریسک استفاده می کند. روش بررسی: روش مورد بررسی شامل ارزیابی ریسک توسط شبکه عصبی است. ابتدا، ارزیابی ریسک به روش سنتی انجام خواهد گرفت. سپس، در پایان شبکه عصبی می تواند احتمال خطر زیست محیطی هر واحد را نشان دهد. طبق این تحقیق، شبکه عصبی می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای روش سنتی ارزیابی ریسک (HAZID) در زمان نیاز به بیان نتایج، با دقت بیشتر باشد.نتایج: شبکه عصبی مصنوعی با الگوریتم یادگیری لونبرگ مارکوات با میزان ۹۶ درصد صحت، ۹۹.۱ درصد دقت و ۹/۹۲ درصد حساسیت و با توابع فعال سازLogSig ، Tan Sig و Purelin دارای بهترین عملکرد است.نتیجه گیری: با توجه به این مطالعه، مدل شبکه عصبی با الگوریتم های آموزشی مختلف می تواند در ارزیابی ریسک نقش موثری را ایفا کند و در بسیاری از صنایع جهت ارزیابی زیست محیطی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: ارزیابی ریسک ، شبکه های عصبی مصنوعی ، محیط زیست ، HAZID.