مبارزات ضد انگلیسى مردم کهگیلویه، بویراحمد و بهبهان در آستانه و هنگامه جنگ جهانى اول

مردم کهگیلویه، بویراحمد و بهبهان، بنا به معتقدات قوى مذهبى و عرق شدید ملى، دایماً با بیگانگان در تضاد و تعارض بودند. این ضدیت و خصومت، در تاریخ معاصر نسبت به انگلیس بیش از همه نمود پیدا کرده است. دلیل عمده ى آن البته خوى تجاوزگرى و منفعت طلبىانگلیس بود. کهگیلویه و بهبهان جزیى از جنوب بود و انگلیس در چندین نوبت به جنوب تجاوز کرده بود و صدمات فراوانى بر مردم آن وارد آورده بود. ایلات و عشایر کهگیلویه، بویراحمدو بهبهان، از ایرانیان اصیل و متعصبى بودند که در برابر هر متجاوزى مقاومت مى کردند. خصلت جنگجویى و ظلم ستیزى، عامل عمد ه اى بود که همواره ایلات منطقه را در مقابل استعمارگرانخارجى و استبداد داخلى سر پا نگه مى داشت و تا سر حد مرگ پیش مى برد. این مبارزه ها و مقاومت هاى اصیل و بى شائبه – که بى تردید در جواب زورگویى ها و تجاوز ها بود – در نزد استعمار و استبداد با تعبیراتى نظیرشرارت راهزنىوحشیگرى سرقت و... مشوبو مشوش شده است. نگاهى به منابع خارجى و داخلى، که از جانب حاکمان تدوین شده،موید این موضوع مهم است. اما، باید دانست که قیام هاى اصیل و ارزشمند مردم کهگیلویه، بویراحمد و بهبهان در طول تاریخ قدیم و جدید خویش، همواره علیه متعدیان و متجاوزانداخلى و خارجى بوده است. نمونه اى از آن در دو دهه ى اول سده ى بیستم و در مقابل بیگانه ى مکار و طماعى چون انگلیس رخ داده که دراین مقاله تبیین و تحلیل شده است. در واقع، اساساین مقاله از منابع انگلیسى اخذ شده که مبارزه ى اصیل مردم منطقه با منافع نامشروع آن ها را با برچسب هاى همیشگى شرارت، دزدى، سرقت، راهزنى، غارت و... گزارش کرده اند. متأسفانه،برخى نویسندگان ایرانى بدون توجه به غارتگرى هاى آشکار و پنهان انگلیس از منابع ملى ایران،نظر آن ها را درباره ى جنوبى ها از جمله بویراحمدى ها تکرار کرده اند