بررسی تغییرات ناهمسانگردی قبل و بعد از زمین لرزه ی ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ سی سخت (۴/۵(Mn=

ناهمسانگردی لرزه ای یک رفتار در زمین است که تقربای در سرتاسر زمین قابل مشاهده است و جدایش موجبرشی واضح ترین شاخصه ی ناهمسانگردی است . این ابزار تحقیق برای اکتشافات ژئوفیزیک ، مطالعه ی منابع زلزله و تعریف حوزه ی تنش فعال استفاده شده است . علاوهبراین ، به گفته برخی از محققان، نظارت بر تغییرات پارامترهای ناهمسانگرد می تواند به درک فرآیندهای زلزله زا وآتشفشانی یاحتی پیش بینی زلزله کمک کند. پیش بینی زلزله هنوز یکی از چالش برانگیزترین و بحث برانگیزترین سوالات درجامعه ی علمی است . درده ه ی گذشته مطالعات بسیاری درزمینه ی تغییرات پارامترهای ناهمسانگردی قبل و بعداز زمین لرزه به عنوان یکی از پیش نشانگرهای لرزه ای انجامشدهاست .دراین مطالعه داده های شش ماه قبل و شش ماه بعداز زمین لرزه ۲۹ بهمن ۱۳۹۹سی سخت با بزرگای ۴/ ۵ مورد بررسی قرارگرفت و پارامترهای ناهمسانگردی آنها محاسبه گردید. درنتیجه ی این محاسبات متوسط جهت گیری موج قطبیدهی S سریع , قبل از زلزله برابر ۵/۱۱۴و پس اززلزله این مقدارمتوسط به ۴۶/۹۳ می رسد. اختلاف زمانی بین دو موج قطبیدهی آهسته و سریع هم قبل از وقوع زلزله برابر ۰۱/۰±۰۸/۰ و پس از زلزله به مقدار ۰۱/۰±۱/ ۰ افزایش می یابد که این تغییرات بیانگر این است که قبل از زمین لرزه خردشدگی اتفاقافتادهاست و ترکها درحال افزایش می باشند که این امر سبب افزایش ناهمسانگردی منطقه گردیده است . همچنین بررسی راستای ناهمسانگردی نشانداد که راستای ناهمسانگردی قبل از زلزله درجهت NW-SE بوده است که پس از وقوع این راستا به جهت NE-SW کشیده شده است .

کلیدواژه ها:

ناهمسانگردی ، جدایش موج برشی ، پیش نشانگری زلزله