تخمین جهت تنش بیشینه ی افقی در جنوب باختر ایران به کمک آنالیز سازوکار کانونی زلزله ها

رژیم تکتونیکی حاکم بر منطقه زاگرس، تحت تاثیر همگرایی صفحات عربی و اوراسیا است که سالانه موجب وقوع زمین لرزه های فراوان با سازوکار کانونی عمدتا معکوس در این منطقه می گردد. تحلیل تنش های برجا در مناطقی که دارای ذخایر زی رزمینی باارزش هستند، پیش نیاز مطالعات علم نوین ژئوفیزیک مخازن هیدروکربوری محسوب می شود. در مطالعه حاضر، جهت غالب تنش های زمین ساختی ناشی از رفتارهای تکتونیکی تحت تاثیر همگرایی پوسته در جنوب باختر ایران، با استفاده از داده های لرزه ای برآورد و با کمک نرم افزار Win-tensor تحلیل شده اند. به این منظور، از سازوکار کانونی زلزله های دستگاهی که در منطقه روی داده اند استفاده شده است . پهنه مورد مطالعه به ۸ زیرپهنه تقسیم شد. و آنالیزداده ها در نرم افزاربرای هر ۸ منطقه و در نهایت کل پهنه انجام شد. نتایج تحلیل نشان داد که جهت تنش بیشینه افقی در ۷ منطقه درجهت NE-SW می باشد که از فشار وارد از طرف صفحه ی عربی به قسمت جنوب باختری صفحه ی ایران تبعیت می کند، فقط در منطقه ۸؛ شمال باختری استان فارس، جهت تنش NW-SEمی باشد که دلیل آن می تواند غلبه عوامل ژئوتکتونیک محلی بر فشار حاصل از صفحه عربی دانست .

کلیدواژه ها:

تنش های برجا ، سازوکار کانونی زلزله ، جنوب باختر ایران ، نرم افزار Win-tensor ، زلزله های دستگاهی .