تاثیر یک وهله فعالیت هوازی زیربیشینه بر تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول سرم در مردان جوان فعال

مطالعات بر روی پاسخ های هورمون های آنابولیک – کاتابولیک در شدت تمرینی 35 % ضربان قلب بیشینه متناقض است. 15 مرد جوان فعال داوطلب شرکت در پژوهش با میانگین سنی 3/69±24 سال قد 6/12±178/7 سانتیمتر و وزن 9/59±72/52 کیلوگرم در یک وهله فعالیت هوازی شامل 75 دقیقه دویدن با شدت 35 % ضربان قلب بیشینه شرکت کردند. قبل، بلافاصله بعد و 1 ساعت بعد از تمرین نمونه خونی گرفته شد . از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت بررسی تغیرات متغیر ها استفاده شد. غلظت تستوسترون و کورتیزول بلافاصله بعد از تمرین کاهش یافت، اما این کاهش معنادار نبود ) 0.05)P> در یک ساعت بعد از تمرین کورتیزول نسبتبه بلافاصله بعد از تمرین تغییری نداشت اما تستوسترون کمی افزایش داشت. نسبت تستوسترون به کورتیزول بعد از تمرین افزایش یافت و تا 1 ساعت بعد از تمرین همچنان ادامه داشت. اما این تغییر نیز معنادار نبود ))P> 0.05به هر حال با توجه به عدم تداخل در عملکرد هورمونی بعد از تمرین هوازی زیربیشینه با شدت مذکور ، این تمرینات می تواند به طور وسیعی توسط عموم مردم جامعه جهت پیشبرد اهداف تندرستی مورد استفاده قرار گیرند

کلیدواژه ها:

تستوسترون ، کورتیزول ، تمرین هوازی ، هورمون های آنابولیک – کاتابولی