تاثیر تمرینات بینایی ورزشی بر حرکات ساکادیک چشم کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی

هدف: تمرینات بینایی - ورزشی مجموعه ای از تکنیک ها برای توسعه عملکرد بینایی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات بینایی - ورزشی بر حرکات چشم کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی بود. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، ۲۷ دانش آموز پسر (میانگین سنی ۰۸/۱ ± ۵۵ /۸ سال) با اختلال نقص توجه- بیش فعالی به طور تصادفی انتخاب شدند و بعد از تکمیل پرسش نامه کانرز و مصاحبه بالینی روانشناس، به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون ساکاد افقی و عمودی و آزمون نزدیک- دور- نزدیک به وسیله نمودار هارت چارت از آزمودنی ها به عمل آمد. سپس گروه تجربی به مدت ۱۲ جلسه (هفته ای سه جلسه ۳۰ دقیقه ای) به انجام تمرینات بینایی - ورزشی پرداختند؛ اما گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفت. در پایان آزمودنی ها پس آزمون را انجام دادند. نتایج: نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد؛ حرکات چشم گروه تجربی بر اثر تمرینات بینایی-ورزشی در هر سه متغیر بهبود یافت (۰۰۵/۰P≤). نتایج آزمون تی مستقل حاکی از تفاوت معنی دار دو گروه در ساکاد افقی و عمودی و آزمون نزدیک- دور- نزدیک بود. نتیجه گیری: انجام تمرینات بینایی ورزشی سبب بهبود معنادار حرکات چشم کودکان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی می شود.

کلیدواژه ها:

سیستم بینایی ، ساکادافقی ، ساکاد عمودی ، حرکات چشم