بررسی تفاوت های ساختاری هوش در کودکان دارای کم توانی یادگیری در مقایسه با کودکان عادی

کودکان با ناتوانی های یادگیری خاص (معلولیت های خاص یادگیری) با وجود یک هوش متوسط، با عنوان موفقیت تحصیلی ضعیفتوصیف می شوند. بنابراین، آنها نه تنها با آزمون های پیشرفت، بلکه معمولا با آزمون های هوش نظیر، معیار هوش وکسلر برای کودکان نیزارزیابی می شوند. هرچند فرضیه ی عدم انطباق بین IQ و پیشرفت در کودکان مبتلا به ناتوانی خاص در یادگیری مورد سوال قرار گرفتهاست اما پیامدهای استفاده از اقدامات مختلف در طیف وسیعی از خرده آزمون های هوشمند به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته اند.مطالعه ی حاضر این مسائل را مورد بررسی قرار داد، بهره برداری از یک پایگاه اطلاعاتی بزرگ از نمرات به دست آمده در ده خرده آزمونویرایش چهارم از معیار هوش وکسلر برای کودکان، توسط یک گروه تشکیل شده از ۹۱۰ کودک با تشخیص بالینی عدم توانایی دریادگیری، که با اهداف استاندارد سازی ملی، با کودکان مورد نظر مقایسه شدند.. نتایج ما که از شک و تردید مطرح شده در مورد مدلاختلاف پیشرفت IQ حمایت می کند، نشان می دهد اختلاف های مربوطه حتی در مشخصات معیار هوش وکسلر در کودکان، نیز ظاهرمی شوند. چهار شاخصه ی اصلی ویرایش چهارم معیار هوش وکسلر از کودکان به طور متفاوت با هوش (اندازه گیری شده توسط فاکتورجی) در ارتباط است و محتوای جی هر خرده آزمون در کودکان داری ناتوانی در یادگیری در مقایسه با کودکان عادی، متفاوت بود. ایننتایج معانی ضمنی مهمی دارد، نشان میدهد که فاکتور جی در کودکان ناتوانی در یادگیری ضعیفانه شناسایی شده است، و کاربردی،نشان میدهد که QI به دست آمده با WISC-IV ممکن است معیار خوبی از عملکرد فکری برای کودکان با اختلال یادگیری، که موردبحث قرار گرفت، نباشد.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری خاص ، معیار هوش ، شاخص توانایی عمومی ، معیار کامل هوشمندی