بررسی تاثیر آموزش مدیریت استرس برکاهش خستگی مزمن درکارکنان پارس جنوبی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مدیریت استرس برکاهش خستگی مزمن در کارکنان می باشد . روش پژوهش ازمایشی و علیمقایسه ای از نوع پیش ازمون- پس ازمون با گروه کنترل بود جامعه اماری این مطالعه ۱۴۳ از کارکنان پارس جنوبی بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند درابتدا حدود ۳۴۱ نفر از آزمودنی ها با آزمون سنجش استرس کوهن و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپساز بین کسانی که بیشترین میزان استرس و خستگی مزمن را داشتند، ۶۰ نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی به گروه های آموزشی و گروه گواهگمارده شدند تعداد آزمودنی های گروه آزمایش ۳۰ نفر و در گروه گواه هم ۳۰ نفر بودند. به گروه آزمایش تحت مداخله آزمایشی، آموزش هایمدیریت استرس و راه های مقابله با استرس های شغلی آموزش داده شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرده است . آزمودنی های گروه آزمایشبه صورت گروهی به مدت ۶ ماه تحت مداخله و آموزش های مدیریت استرس قرار گرفتند.در حالی که گروه کنترل ،هیچ گونه آموزش یامداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش، آزمون های شامل: پرسشنامه خستگی مزمن و پرسشنامه استرس ادارک شده کوهن بود که یک بارقبل از آموزش مدیریت استرس و یک بار نیز پس از خاتمه ی جلسات مداخله ی درمانی بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شدند. برایتجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تی همبسته استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مدیریت استرسبه صورت معناداری سطح خستگی مزمن کارکنان گروه آزمایش را کاهش می دهد. همچنین نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که هیچ تفاوتمعنی داری بین سطح خستگی مزمن در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در گروه کنترل وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

استرس ، آموزش مدیریت استرس ، خستگی مزمن ، کارکنان