شیوع فرسودگی شغلی و به دنباله آن کاهش بهزیستی روانشناختی آنها در دوران محدودیت های کرونایی: مطالعه مروری

فرسودگی شغلی یکی از عوامل موثر در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمانی و روانی افراد است.فرسودگی شغلی سندرم روانشناختی متشکل از سه بعد خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش احساس کفایت شخصی می باشد کهمی تواند بر برخی از مشاغل به خصوص در دوران محدودیت های کرونایی تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف شیوع فرسودگی شغلی وبه دنباله آن کاهش بهزیستی روانشناختی آنها در دوران محدودیت های کرونایی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروریمی باشد و مطالب جمع آوری شده برگرفته از سایت های پژوهشی مختلف فارسی و لاتین همچون اس آی دی، ساینس دایرکت،اسکوپوس، مگیران، گوگل اسکالر می باشد. پژوهش های انجام گرفته شده نشان داده است بین بهزیستی روانشناختی و فرسودگی شغلیرابطه معناداری وجود دارد. نتایج مطالعات نشان داد که شیوع بیماری کووید- ۱۹ اثرات منفی بسیاری را بر مولفه های روان شناختیجامعه شغلی همچون سبک زندگی و فرسودگی شغلی تحمیل کرده است. لذا، پیشنهاد می شود مداخلات روان شناختی به منظور بهبودسلامت روانی پرسنل برای کاهش پیامدهای روان شناختی شیوع این بیماری انجام شود و افراد در جهت کمک گرفتن از مراکز مشاورهبرای رفع فرسودگی شغلی تشویق شوند و تسهیلات لازم از جمله برگزاری کارگاه های مهارت های زندگی و کنترل استرس برای کمک بهآنها در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، بهزیستی روانشناختی ، محدودیت های کرونایی