بررسی طرح های تفصیلی مصوب جهت نیل به ساخت و ساز و معماری پایدار در منطقه هفت شهرداری شیراز
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACUSCONF07_012
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1402
چکیده مقاله:
یکی از مهمترین اقدامات در جهت استفاده مطلوب از توان های بالقوه و بالفعل بافت های فرسوده شهری، داشتن نگرش علمی وفنی به برخی ضوابط و مقررات طرح های تفصیلی و اصلاح آنها در راستای نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده شهری است. ضوابطارتفاعی طرح تفصیلی کلانشهر شیراز بدلیل ویژگی های بافت های فرسوده و دورنی شهر شیراز از جمله دانه بندی و قطعه بندی قطعاتو بلوک های ساختمانی و شبکه ساختار معابر، بافت و نحوه استقرار بنا در قطعه و... دارای ابهام و به دور از شفافیت بوده و برحسب افراد وکارشناسان مختلف تفسیرها و تعابییر مختلفی از آن برداشت می شود. بنابراین می توان گفت اگر در انتظام توسعه و عمران شهرهانابسامانی هایی وجود دارد، یکی از مهمترین دلایل آن را باید در نقص، ابهام، تعارض و ناهماهنگی مقررات شهرسازی، نبود و یا کمبودمقررات مطلوب و متناسب با نیازهای عمرانی و مدیریت توسعه شهری و روستایی، ایراد و نواقص مرتبط با اجرای مقررات و یا نظارت براجرای آنها جستجو کرد. بنابراین می توان گفت، فراهم سازی بستر توسعه پایدار و عملیاتی کردن راهبرد توسعه درونزای شهری با اصلاحقوانین موجود امکان پذیر می باشد؛ بدین صورت که با ایجاد هماهنگی در قوانین، زمینه استفاده بهتر از فضاهای موجود فراهم می گردد .لذا یکی از موانع دسترسی به توسعه پایدار دورنی شهرها در این بافت ها ضوابط و مقررات طرح های تفصیلی می باشد که در اغلب موارد،بدون مبانی علمی و تخصصی، به عنوان مانعی دست و پاگیر جهت نوسازی اینگونه بافت ها مطرح است. از جمله این ضوابط و مقررات،ضوابط ارتفاعی ساختمانها است. تحقیق حاضر در پی بررسی تاثیر طرح های تفصیلی و کاربری های مصوب بر ایجاد ساخت و ساز پایدار درحوزه منطقه هفت کلانشهر شیراز میباشد تا با شناسایی این تاثیرات محدودیت های قوانین شناسایی و راهکارهای اصلاح آنها بیان گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا حسینی
شهرساز منطقه هفت شهرداری شیراز، کارشناسی ارشد رشته مدیریت شهری، شیراز، ایران