شناسایی علل بوجود آمدن سکونتگاه های غیر رسمی از منظر اقتصادی نمونه موردی: محله سعدی شیراز

امروزه یکی از چالش های عمده ناپایدارکننده شهری کشور، گونه ای شهرنشینی با مشکلات حاد موسوم به حاشیه نشینی یا اسکان غیررسمی (سکونتگاه های غیر رسمی) است. سکونتگاه های غیر رسمی به مناطقی گفته می شود که مهاجران روستایی و محرومان جامعه شهری را در خود جای داده یا خارج از برنامه ریزی رسمی و قانونی توسعه شهری، عمدتا بدون مجوز در درون یا خارج از محدوده قانونی شهرها به وجود آمده است. در همین راستا هدف این تحقیق، بررسی دلایل ایجاد سکونتگاه های غیر رسمی و ارائه راهکار در جهت حل مسئله از منظر اقتصادی (نمونه موردی محله سعدی شیراز) در نظر گرفته شده است. نمونه نهایی تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان ساکنین محله سعدی شیراز انتخاب شد. فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون خطی و آزمون مقایسه میانگین یک جامعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های تحقیق نشان داد: ۱) بین جاذبه های اقتصادی شهر با ایجاد سکونتگاه های غیررسمی رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. ۲) بین دافعه های اقتصادی محل سکونت قبلی با ایجاد سکونتگاه های غیررسمی رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. ۳) توانمندسازی اقتصادی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی بر اساس پذیرفتن حق شهروندی و بکارگیری نیروی شراکتی آنان می باشد و ۴) پذیرفتن حق شهروندی و مشارکت پذیری آنان در سرمایه گذاری ها جزء موثرترین شاخص-های توانمندسازی اقتصادی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی می باشد

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیر رسمی ، جاذبه های اقتصادی شهر ، دافعه های اقتصادی محل سکونت ، توانمندسازی اقتصادی ساکنان ، محله سعدی شیراز