بررسی سیر تحول فضای معماری مدارس در نظام آموزشی ایران

بین نظام آموزشی حاکم بر مدرسه ها و فضای ساختمان و معماری آن ها، ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و این موضوع ضرورت توجه به معماری مدارس و فضاهای آموزشی را می طلبد. آموزش و پرورش دوران کودکی از دیرباز مورد توجه طیف وسیعی از دانشمندان و پژوهشگران بوده است. در فضاهای آموزشی، کیفیت فضای معماری با تاثیر بر شناخت های حسی،فکری و ادراکی، میتواند نقش و عملکرد آموزشی ایفا نماید. بدون تردید، یکی از ارکان اساسی تکوین، توسعه و انتقال عناصر فرهنگی جامعه، نظام آموزش و پرورش آن است. نظام آموزش و پرورش دارای چهار رکن ساختار آموزشی، تعلیم دهنده، تعلیم گیرنده و محیط آموزشی است. بررسی پژوهش های معماری مدارس ایران نشان میدهد کمتر به رابطه ارکان آموزش و معماری مدارس پرداخته شده است. هدف از این پژوهش شناخت سیر تحول فضای معماری مدارس ایران و جهان است. در کشورهای پیشرفته جهان، الگوهای انسان محور با توجه به محدودیت ها، توانایی های جسمی، حرکتی و فکری دانش آموزان مد نظر قرار میگیرد و با توجه به شناخت واکنش های ادراکی، عاطفی و شناختی فرد نسبت به محیط، به طراحی فضای آموزشی مناسب با توانایی ذکر شده اقدام می شود.

کلیدواژه ها:

معماری ، مدرسه ، فضای آموزشی ، طراحی