طرح نوین تلفیق سیستم ذخیره سازی انرژی هوای مایع و توربین گاز با هدف پیک سایی

در این تحقیق طرح تلفیق سیستم ذخیرهسازی هوای مایع و یک توربین گاز موجود در شبکه برق کشور (نیروگاه چابهار مدل (V۹۴.۲ با هدف پیک سایی ارائه ، آنالیز ترمواکونومیکی و بهینه سازی شده است . به منظور افزایش بازده سیستم ذخیرهسازی ، از گازهای داغ خروجی توربین گاز جهت افزایش انرژی هوای ورودی به مجموعه توربین های سیکل دشارژ استفاده شده است . همچنین جهت افزایش توان تولیدی سیکل توربین گاز در ساعات اوج بار شبکه ، بخشی از انرژی سرمایشی هوای مایع (در زمان دشارژ) به منظور خنک سازی هوای ورودی به کمپرسور توربین گاز بکار گرفته شده است . در بهینه سازی سیکل پیشنهادی ، توابع هدف شامل قیمت نهایی برق تولیدی ، توان طراحی سیکل و راندمان بازیابی توان انتخاب شده و نقاط بهینه بر اساس سناریوهای مختلف محاسبه و ارائه شده است . نتایج بهینه سازی نشان می دهد راندمان سیستم ذخیرهسازی هوای مایع می تواند تا ۸۳% افزایش یابد. بر اساس نتایج تحلیل های فنی و اقتصادی ، توان بهینه سیستم ذخیرهسازی هوای مایع حدود ۱۱ مگاوات محاسبه شدهاست که با لحاظ نمودن برق حاصل از خنک کاری هوای توربین گاز، ضریب بازتولید انرژی الکتریکی این طرح تا ۷۳.۱ برابر انرژی الکتریکی مصرفی در فاز ذخیرهسازی قابل استحصال است . همچنین با بکارگیری انرژی سرمایشی سیکل ذخیره سازی در ورودی کمپرسور سیکل توربین گاز در ساعات پیک ، توان خروجی از توربین گاز نیروگاه چابهار حدود ۱۰ مگاوات بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

ذخیره سازی هوای مایع ، پیک سایی ، توربین گاز ، خنک کاری هوا ، بهینه سازی .