پیشگیری از جرم با توجه حفظ کرامت انسانی بزهکاران در قوانین اسلام و ایران

تشدید کیفرها سنتی ترین وا کنش اجتماع در برابر ارتکاب جرم می باشد که با شکست مواجه شده است.چراکه تشدید کیفرها و نقضهای کرامت انسانی آمار جرایم را کاهش نخواهد داد بلکه با ایجاد کینه و حس بیگانگی در افراد نسبت به قانون و عدالت احتمالتکرار جرم را افزایش خواهد داد؛ بنابراین قانونگذار باید در تصویب قوانین و مقررات هدف غایی را معطوف به شخصیت انسانیبزهکار کند و از اعمال مجازات های خلاف کرامت انسانی برای تامین امنیت اجتماعی از جمله تشدید ناروای کیفرها دوری کند.ازاین روی الگوگیری از جنبه های مثبت قوانین و مقررات بین المللی و دستاوردهای مطالعات جرم شناسی برای حمایت از کرامت انسانیبا در نظر گرفتن شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... داخلی می تواند کارساز باشد.پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی بهدنبال یافتن الگویی مناسب جهت کاهش و پیشگیری جرایم با توجه به ازرش نهادن به کرمت انسانی فرد بزهکار می باشد.

کلیدواژه ها:

تکرار جرم ، بزهکار ، کرامت انسانی ، تشدید کیفر ، پیشگیری از کیفر