جهات و موارد نقض آراء در مرحله فرجام خواهی

براساس قانون آیین دادرسی مدنی. در صورتی که حکم صادر شده از دادگاه بدوی و یا دادگاه تجدیدنظربه طور صحیح و منطبق با قانون یا شرع صادر نشده باشد. محکوم علیه می تواند نقض حکم دردیوانعالی کشور را تقاضا نماید. دیوان عالی کشور نیز موظف به رسیدگی است و در صورتی که یکی ازجهات قانونی نقض حکم را تشخیص بدهد. حکم یا قرار صادر شده را نقض می کند و اقداماتمتناسب با آن را انجام می دهد. مهمترین فایده مرحله فرجام این است که آرای قطعی دادگاه ها دراین مرحله توسط عالی ترین مرجع قضایی کشور مورد ارزیابی و رسیدگی شکلی قرار می گیرد تامعلوم شود که رای فرجام خواسته مطابق با مقررات قانونی و موازین شرعی صادر گردیده است یاخیر (ماده ۳۶۶ ق.آ.د.م) آنگاه در صورت مثبت بودن پاسخ نسبت به تایید آن اقدام (ماده ۳۹۶ق.اد.م) و در غیر این صورت رای نقض و پرونده را جهت رسیدگی مجدد و صدور رای به همان داد گاهو یا دادگاه هم عرض ارجاع نماید. براساس قانون» موارد نقض حکمی که از آن فرجام خواهی شدهعبارتند از عدم صلاحیت دادگاه صادرکننده رای مخالفت رای صادر شده با موازین شرعی و مقرراتقانونی، عدم رعایت اصول دادرسی. قواعد آمره و حفقوق اصحاب دعو صدور اراء مغایر در یکموضوع، نقص تحقیقات و عدم توجه به دلایل طرفین، تعارض بین اسباب موجهه و منطوق ری و سوءتفسیر قرارداد و عدم صحت مندرجات رآی. که در پژوهش حاضر به بررسی موارد و جهات نقض رآیدر مرحله فرجام خواهی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

رای ، نقض ، فرجام خواهی ، دیوان عالی ، تجدیدنظر