شناسایی مولفه ها و پتانسیل های درونی جهت مهندسی و برنامه ریزی فرهنگی

هرچند کشور عزیزمان ایران پس از انقلاب اسلامی، در بسیاری از زمینه ها بطور مثال در باب قددرت بازدارندگی نظامی جزو سر آمدان جهان می باشد، اما در برخی زمینه های کماکان با نقطه مد نظر رهبر فرزانه انقلاب که در بیانیه گام دوم انقلاب فرموده اند فاصله دارد. بنابراین فرضیه نقطه عزیمت ایران اسلامی بسوی پیشرفت مجاست و راه توسعه و پیشرفت ما از کدامین مسیر می باشد. فرضهی این پژوهش بر مبنای اینکه عامل راهبردی یا پیشران در جمهوری اسلامی ایران، فرهنگ و تحول فرهنگی درون زا است که می توان با برنامه ریزی و مهندسی فرهنگی به این عامل دست یافت. بنابراین راه پیشرفت ودست یابی به تمدن سازی نوین اسلامی در ایران، که آیت اله خامنه ای مدظله العالی بر آن تاکید دارند، مبتنی بر تحول و پیشرفت فرهنگی می باشد که در این مقاله به شناسایی ظرفیت ها و پتانسیله ای موجود در فرهنگ اصیل ایرانی و مکتب انسان ساز اسلامی می پردازیم که عبارتند از: اجتهاد مستمر و فقه پویا شیعی، میراث غنی جنبش اصلاحی اسلامی،، تاکیدات فراوان در دین مبین اسلام و همچنین فرمایشات گهربار پیامبر اکرم و ائمه اطهار (ع) می باشد. پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و روش تحقیق نیز توصیفی تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت ، توسعه ، فرهنگ ، اسلام ، ایران