ارزیابی مقدماتی توانمندی زمین گردشگری گل فشان تنگ (ناپک ) با استفاده از آنالیزسوات

هدف از تحقیق حاضر ارزیابی های کمی پدیده های زمین گردشگری با شاخص های استاندارد می باشد. در این پژوهش ، پدیده زمین شناسی گل فشان های چابهار با توجه به شاخص های معیارهای ارزش علمی ، پتانسیل آموزشی و توریستی و همچنین میزان ریسک تخریب امتیازبندی و رتبه بندی شده اند و در نهایت با استفاده از آنالیز سوات (SWOT) نقاط قوت(Strengths)، ضعف ((Weaknesses، فرصت (Opportunities)، تهدید (Threats) به منظور بازشناخت خط و مشی جهت توسعه همه جانبه منطقه گردشگری مورد نظر تعیین گردید. روش انجام مطالعه ، توصیفی - کمی می باشد با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از نرم افزار گوگل ارث پدیده های مورد نظر بررسی و شناسایی شدند و با استفاده از مدل بریلها، شاخص ها امتیازدهی شد، سپس امتیاز دهی هر معیار با شاخص هایش وزن دهی شدهاند. لازم به ذکر است به جهت نمایش بر روی نمودار وزنها نرمال شدهاند. در نهایت ارزش گردشگری برای هر پدیده از مجموع ارزش علمی ، پتانسیل استفاده آموزشی و توریستی به دست آمد و همچنین ریسک تخریب نیز محاسبه گردید. بر این اساس و با توجه به ارزیابی امتیازات نهایی و مقایسه شاخص های گل فشان تنگ با متوسط شاخص بریل ها مشخص شد که این پدیده در بخش ارزش علمی دارای وضعیت مناسب تری نسبت به مقدار میانگین دارد و در جایگاه خوبی قرار گرفته است ، ولی به لحاظ پتانسیل آموزشی و توریستی در سطح متوسط قرار دارد. در بررسی های انجام شده بر روی ریسک تخریب مشخص می شود که دارای ریسک تخریب متوسطی بوده است . در مجموع براساس امتیازات بدست آمده می توان با تقویت توان گردشگری گل فشان تنگ می تواند یکی از پدیده های جاذب گردشگر در منطقه جنوب شرق کشور باشد و همواره ژئوتوریست های بسیاری را به این نقطه از ایران بکشاند و می توانند با جذب گردشگران، استان سیستان و بلوچستان را از ره آوردهای مثبت این نوع گردشگری بهره مند سازند و به مثابه یک گزینه سودمند اقتصادی تلقی گردند.

کلیدواژه ها:

زمین گردشگری ، گل فشان های چابهار ، شاخص ارزیابی ، سوات (SWOT)