بررسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی (CBT) با شرکت درگروه معتادان گمنام((NA برخودکارآمدی، کاهش ولع مصرف و پیشگیری از عود ، در معتادین وابسته به مواد افیونی ۱۳۹۶-۱۳۹۸

پیش زمینه : در دنیای امروزی اعتیاد یک آسیب اجتماعی است و مصرف مواد مخدر تهدیدی علیه سلامت عمومی جامعه است . درحال حاضر مشکل مواد مخدر در سطح جهان به عنوان یک بحران مطرح است و از نظر مجامع بین المللی ، قاچاق ، مصرف مواد افیونی و داروهای روان گردان در کنار سه بحران هسته ای ، جمعیتی و محیط زیست که بشریت را درقرن حاضر تهدید می کنند ، قرار دارد و از طرف دیگر سرمایه در گردش این فعالیت در جهان از نظر تجاری ، آن را در رتبه بعد از نفت ، تروریسم و سلاح هسته ای قرار داده است . هدف از این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی ( CBT) با شرکت در گروه معتادان گمنام ( NA) برخودکارآمدی ، کاهش ولع مصرف و پیشگیری از عود معتادین وابسته به مواد افیونی است.مواد و روش : پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی ( پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه ) می باشدکه بین سال های ۱۳۹۶-۱۳۹۸ بر روی ۲۱ مرد در شهر تهران انجام شد . معتادان از مراکز نگهداری تحت پوشش سازمان بهزیستی استان تهران به روش خوشه ای از مناطق ۷) و( ۱۴ منتخب و بیماران از مراکز واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی مورد آزمایش قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی ، سنجش ولع مصرف مواد ، مقیاس های خودکارآمدی و پیش بینی بازگشت استفاده شد و داده های آماری در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.یافته ها : برای استنباط یافته ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره برای میانگین های سه گروه و پیگیری گروه ها استفاده شد . تفاوت میانگین ها در سطح ۰/۰۵ معنادار بود و فرض صفر با ۰/۹۵ اطمینان رد شد . یعنی بین خودکارآمدی ، ولع مصرف و پیشگیری از عود گروه تحت درمان ( CBT ) با گروه های ) ( NA و گواه تفاوت معنادار وجود داشت.نتیجه گیری : گروه آزمایشی متوسل بر روش درمانی ( CBT) در مقایسه با گروه معتادان گمنام متوسل بر۱۲ گام و گروه گواه ، منجر به افزایش خودکارآمدی و کاهش ولع مصرف در معتادان گردید و تفاوت معناداری بین گروه معتادان گمنام و گروه گواه مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی ( CBT ) ، انجمن معتادان گمنام(( NA ، خودکارآمدی ، ولع مصرف ، عود