بررسی زیباشناسی اشعار پرتو کرمانشاهی بر مبنای تکرار و توازن

موسیقی در متن سبب میشود تا کلام از حالت عادی خارج شده و به سوی کلام ادبی سوق داده شود که در این راستا،شعر به وجود میآید. اما علاوه بر این موارد، کاربرد هنری صناعات ادبی، این موسیقی درونی شعر را افزایش میدهد.بنابراین لازمه شعر، وجود موسیقی و کاربرد هنری صناعات ادبی در بافت و ساخت کلام است تا علاوه بر تخیل و عاطفه،شکل خاص شعر را نمایان سازد. در این راستا شاعر به کمک انواع صور خیال، مخاطب را به سوی سروده های خویشجذب می کند و به نوعی جذابیت شعر را با کاربردهای هنری خویش در سطح کلمه و کلام افزایش می دهد. در این میانشیوه هایی وجود دارد که شاعر به کمک آنها، شعر را از یکنواختی و بافت کلیشه ای آن خارج می سازد و به نوعی توازنرا در شعر برقرار میسازد. یکی از شاعرانی که از این شیوه های بهره برده، پرتو کرمانشاهی است. وی به خوبی از صنعتتکرار در برقرای توازن موسیقیایی بهره برده و اشعار زیبایی را سروده است که این زیبایی مرهون همین تکرارهاست.استفاده وی از صنعت تکرار در جای جای دیوان اشعارش مشهود است به طوری که از کلمه تا عبارت را شامل می شود.بیشترین نوع تکرار در شعر پرتو کرمانشاهی، تکرار در صامتها و مصوت هاست که این امر در سراسر دیوان شعریاش نمایاناست. در این پژوهش که با روش تحلیلی – توصیفی صورت گرفته، ضمن شناسایی انواع تکرار در شعر پرتو کرمانشاهی،روشهای کاربرد هر یک از آنها را مورد بررسی قرار داده و با استفاده از شواهد مثال، وجود انواع تکرار در دیوان وی بهاثبات رسانیده ایم.

کلیدواژه ها:

پرتو کرمانشاهی ، بدیع لفظی ، موسیقی کلام ، تکرار