تحلیل پتانسیل های فناوری واقعیت مجازی در آموزش تاریخ برای دانش آموزان مقطع ابتدایی

روش تدریس فعلی تاریخ عموما بسیار سنتی است و در نتیجه باعث می شود این رشته، از دیدگاه دانش آموزان، بدوناستفاده و کسل کننده باشد. این جنبه ها باعث عملکرد تحصیلی ضعیف می شوند. در این زمینه، این مطالعه بر تحلیل مزیتهای نهایی واقعیت مجازی در تدریس تاریخ در آموزش ابتدایی تمرکز می کند و نتایجش را با نتایج منابع تدریس سنتیدر دو بعد، یعنی عملکرد تحصیلی و انگیزش دانش آموزان، مقایسه می کند. بنابراین، یک مداخله با ۹۸ دانش آموز پایهچهارم که به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم شدند، اجرا شد. برای گردآوری داده های مربوط به انگیزش، یک تطبیق دهیاز ابزار«سنجش مواد درس» از کلر [(۲۰۱۰]. طراحی انگیزشی برای یادگیری و عملکرد: رویکرد مدل ARCS .نیویورک، اسپرینجر] مورد استفاده قرار گرفت، درحالی که در رابطه با ارزیابی عملکرد تحصیلی، یک آزمون ویژه طراحیشد که آزمون های کتب درسی واحد کار «تمدن رم» از رشته های اجتماعی را به عنوان مرجع در نظر می گیرد. نتایج، تفاوت معنادار برتری دانش آموزانی که از واقعیت مجازی استفاده کرده اند، هم از نظر انگیزش و هم از نظر عملکردتحصیلی را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

فناوری واقعیت مجازی ، آموزش تاریخ ، مدارس ابتدایی ، فرآیند یادگیری