بررسی کارایی مدل های غیرپارامتریک در برآورد تبخیر- تعرق سالانه با به کارگیری آزمون گاما در مناطق نیمه خشک ایران
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 50، شماره: 7
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-50-7_018
تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1402
چکیده مقاله:
محدودیت منابع آب و رقابت بخشهای مختلف در استفاده از این منابع، نیاز به بهرهبرداری بهینه از منابع آب را مخصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک افزایش داده است. برای این منظور از آمار و اطلاعات در محدوده شش ایستگاه همدیدی مناطق نیمه خشک ایران شامل مشهد، شیراز، تبریز، کرمانشاه، خرم آباد و ارومیه استفاده شد. متغیرهای ورودی شامل فراسنجهای دمای متوسط (T)، رطوبت نسبی (RH)، ساعت آفتابی (S) و سرعت باد در ارتفاع دو متری (U۲) میباشند. برای تعیین طول دوره آزمون ابتدا از روش M تست استفاده شد و با توجه به اینکه در انتهای سمت راست نمودارها، هم آماره گاما و هم خطای استاندارد به سمت مجانب شدن می روند، از ۵ سال آخر برای تست مدلها استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس آزمون گاما در حالت ترکیبی بهترین ورودی ها برای ایستگاههای مشهد، شیراز، تبریز، کرمانشاه، خرم آباد و ارومیه به ترتیب (S، U۲، RH)، (T، U۲، RH، S)، (T، U۲، RH، S)، (T، U۲، RH)، (T، RH، S)، (RH، S)، دارای کم ترین گاما به ترتیب برابر ۰۰۵/۰، ۰۱/۰-، ۰۰۱/۰، ۰۰۲/۰-، ۰۰۸/۰، ۰۰۹/۰ می باشند. برای مدلسازی تبخیر- تعرق سالانه از روشهای رگرسیون خطی (LLR)، رگرسیون خطی پویا (DLLR)، شبکه عصبی مصنوعیANNCG وANNBFGS استفاده شد. برای ارزیابی مدلهای فوق از معیارهای ارزیابی R، MAE، RMSE، MBE، معیار جاکوویدز (t) و معیار صباغ (R۲/t) استفاده شد. نتایج نشان داد که با بهترین ورودی ها بهترین عملکرد برای ایستگاه های مشهد، کرمانشاه، تبریز و شیراز به دست آمد، به طوری که ضریب همبستگی پیرسون در دوره تست برای مدل شبکه عصبی (CG) به ترتیب ۹۱/۰، ۹۸/۰، ۹۶/۰، ۹۷/۰ به دست آمد. نتایج به طور کلی نشان داد که روش های غیرخطی به خوبی توانایی برآورد تبخیر- تعرق سالانه را در ایستگاه های مورد بررسی دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد نادریان فر
استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
حوریه مرادی
دانشجوی دکتری، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :