تحلیل و بررسی ارتعاشات تراکتور دوچرخ در وضعیت ایستگاهی

یکی از مهمترین بحث ها در صنعت و کشاورزی مسئله سلامتی انسان در هنگام کار با ماشین ها می باشد که در حیطه ارگونومی مطرح می گردد. در ماشین های کشاورزی این مسئله پیچیده تر است. یکی از ماشین هایی که کشاورزان در مناطق شمالی ایران در مقابل خطرات ناشی از کاربرد آن قرار دارند، تراکتور دوچرخ می باشد. از مهمترین خطرات این ماشین، قرارگرفتن راننده در معرض ارتعاش آن است. در این تحقیق ارتعاش یک تراکتور دوچرخ در شرایط ایستگاهی در شش دور موتور(۱۳۰۰، ۱۶۰۰، ۱۸۰۰، ۲۰۰۰، ۲۲۰۰ و ۲۴۰۰) و چهار موقعیت شاسی، دسته تراکتور دوچرخ، بازو و قفسه سینه راننده اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش دور موتور در چهار موقعیت، مقادیر rms (جذر میانگین مربعات) شتاب نیز در سه راستای عمودی، جانبی و طولی افزایش می یابد. همچنین روشن شد که فرکانس غالب ارتعاش در تمام موقعیت ها و جهت ها برابر با تعداد ضربات پیستون یا دور موتور در یک ثانیه است. با مقایسه مقادیر rms شتاب در سه راستای عمودی، جانبی و طولی مشخص شد که در تمام موقعیت ها مقدار شتاب در راستای عمودی بیشینه می باشد. مقدار کل ارتعاش، ، نیز بر روی دسته تراکتور دوچرخ بیشترین مقدار است. همچنین بیشترین ارتعاش از دسته تراکتور دوچرخ به دست راننده انتقال می یابد و مچ دست بیشترین فشار کاری را تحمل می کند. قابلیت انتقال ارتعاش نیز به تدریج از مچ دست تا قفسه سینه کاهش می یابد. در کل نتیجه گرفته شد که مقدار ارتعاش با بالا رفتن دور موتور و همچنین در حین انتقال از شاسی تا دسته افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ارتعاش ، حوزه زمان ، حوزه فرکانس ، قابلیت انتقال