واکاوی تاثیر پوش ش گیاهی بر دمای سطحی منطقه شهر ساری

افزایش شهرنشینی منجر به ساخت و سازهای سریع، استفاده از مواد ساختمانی با میزان بازتاب کم و ازدیاد حرارت درمراکز شهری شده است. علاوه بر این، از بین رفتن پوشش گیاهی و تولید گازهای گلخانه ای از منابع مختلفسوختهای فسیلی؛ به تجمع انرژی گرمایی کمک کرده و منجر به شکل گیری جزیره حرارتی می گردد. در اینپژوهش با استفاده از تصاویر سنجنده TM و ETM+ و OLI/TIRS ماهواره لندست شماره ۱۶۳۰۳۵ در ۳دوره زمانی ۱۹۸۶ و ۲۰۰۱ و ۲۰۱۶ به بررسی تغییرات پوشش سطح زمین و تاثیر آن بر دمای سطحی زمین درمحدوده شهر ساری پرداخته شد. بدین منظور پوشش گیاهی شهر با شاخص NDVI محاسبه شد و سپس با توزیعدمای سطح شهر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دا د که در طی دوره مورد مطالعه ازسال ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۶ وسعت شهر حدود ۲۸ کیلومتر مربع افزایش یافته است. در طی این دوره همزمان با افزایشوسعت شهر مناطقی هم که دماهای بالاتر را نشان می دهد رشد داشته است. همچنین کمینه های دمایی با توجه بهموقعیت منطقه که در بخش هایی دیده می شود که منطبق به پوشش گیاهی است. بنابراین می توان گفت کهپوشش گیاهی و وسعت این بخش ها تاثیر بسزایی در کاهش دمایی شهر دارد. بنابرای ن نیا ز است که مدیران شهر ینسبت به کاهش ساخت و سازها ی شهری خصوصا استفاده از مصالحی که باعث جذب زیاد انرژی می شود اقداملازم را انجام دهند، از طرفی جهت کاهش دما باید افزایش میزان پارک ها و فضاها ی سبز شهری نیز در دستور کارقرارگیرد.

کلیدواژه ها:

ساری ، شاخص NDVI ، دمای سطح LST ، تصاویر لندست