نقش هویت تاریخی بر توسعه پایدار شهری (با نگاهی تطبیقی به محله فهادان یزد وگلباز خان کرمان)

شهرها به عنوان سیستمی پویا و فعال در زندگی جوامع انسانی، نقش تاثیر گذاری دارند. زیرا افراد در شهرها زندگی کرده و محیط شهری بر ابعاد مختلف زندگی انها تاثیر می گذارد. درگذشته شهرها از هویتی برخوردار بودند که افراد در سایه ان فعالیت های خود را به نحو مطلوب انجام میداده اند و بخاطر احساس تعلق به محله ای خاص در حفظ و رشد ان تلاش می کرده اند،اما امروزه شهرها تحت تاثیر توسعه ای قرار گرفته اندکه اکثر جوامع امروزی درگیر ان هستند و دچار چالش و بحران هایی شده اند که ناشی از بین رفتن و کمرنگ شدن بحث هویت در انها بوده است. امروزه تلاش می شود که توسعه پایدار در همه زمینه های زندگی انسان نمود پیدا کند و با دست یابی به ان علاوه بر حفظ و کمک به محیط زیست ، انسان هم با رفع نیاز های کنونی اش به اینده ی کره زمین و جوامع بشری بیش از پیش اسیب نرساند.توسعه پایدارشهری در سطح جز ان محدود به پایداری محله می شود که در این پژوهش سعی بر یافتن ارتباط بین رسیدن به توسعه پایدار شهری و بعد تاریخی هویت در محلات تاریخی شهرهای چون کرمان و یزد شده است تا در نهایت راهی برای برنامه ریزی درست در زمینه مدیریت رسیدن به توسعه پایدار محلات تاریخی بیابیم .جامعه اماری در این مقوله محلات تاریخی شهر یزد و کرمان می باشد زیرا شهر یزد و کرمان جزو تاریخی ترین شهرهای ایران می باشند.از بین محلات این شهرها دو محله تاریخی سرشناس فهادان یزد و گلباز خان کرمان به عنوان نمونه انتخاب شده است.با بررسی نحوه رسیدن این دو محله به توسعه پایدار از طریق منابع کتابخانه ای انجام شده در این زمینه و مشاهده ابعاد توسعه پایدار در محلات و حضور هویت تاریخی از طریق پرسش از افراد و توصیف و تحلیل این یافته ها این نتیجه حاصل شد که محله فهادان یزد از نظر کالبدی که جز جدا نشدنی بحث هویت تاریخی شهر می باشد و جزو محلات پایدار محسوب می شود و محله گلباز خان با بررسی و مشاهده ، از محلات تقریبا تخریب شده و ناپایدار شهر کرمان محسوب می شود .در نتیجه بررسی هویت در هردوی این محلات مشخص می شود که هویت ارتباط غیر مستقیم بر روی توسعه پایدار شهری دارد.

کلیدواژه ها:

هویت تاریخی ، توسعه پایدار شهری ، فهادان ، گلباز خان