ارزیابی امکان بهبود شاخصهای محصول دانه، وزن خشک اندام هوایی و شاخص برداشت در گیاه دارویی گلرنگ با استفاده از کود فسفاته و اسید هیومیک

امروزه با توجه به اثرات جانبی داروهای شیمیایی، مصرف و اهمیت گیاهان دارویی از گسترش روزافزونی برخوردار شده است. این تحقیق به منظور امکان افزایش شاخص برداشت با استفاده از تیمارهای مختلف اسید هیومیک و فسفر انجام شد و امکان کاهش یا جایگزینی کودهای فسفاته با مواد هیومیک و کاهش مصرف کودهای شیمیایی نیز بررسی گردید. برای این منظور تیمارهای: -۱شاهد، -۲سوپرفسفات تریپل ۱۰۰ کیلوگرم، -۳ سوپرفسفات تریپل ۵۰ کیلوگرم، -۴لئوناردیت ۲۰۰ کیلوگرم، -۵ لئوناردیت ۱۰۰ کیلوگرم، -۶ سوپرفسفات تریپل ۵۰ کیلوگرم و لئوناردیت ۱۰۰ کیلوگرم، -۷ سوپرفسفات تریپل ۲۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۱۵۰ کیلوگرم، -۸ سوپرفسفات تریپل ۷۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۵۰ کیلوگرم، -۹ سوپرفسفات تریپل ۲۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۵۰ کیلوگرم در طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان گرمی در کشت گلرنگ استفاده شد و شاخص های محصول دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت به عنوان شاخص های مهم در گیاه گلرنگ اندازه گیری شد. نتایج جدول تجزیه واریانس داده ها نشان داد که عملکرد دانه و وزن خشک اندام هوایی در سطح احتمال ۱ درصد و شاخص برداشت در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد بیشترین عملکرد دانه در تیمار ۶ و کمترین مقدار در تیمار ۱ مشاهده شد. بعد از تیمار ۶ تیمار ۴ و ۷ دارای مقدار بیشتری از این شاخص بود. بیشترین وزن خشک اندام هوایی در تیمار ۶ و کمترین مقدار در تیمارهای ۱، ۳، ۵ و ۹ مشاهده شد. بعد از تیمار ۶، تیمارهای ۴، ۷ و ۲ دارای بیشترین عملکرد دانه گلرنگ بودند. بیشترین شاخص برداشت در تیمار ۶ و کمترین مقدار در تیمار ۱ مشاهده شد.