ارزیابی چرخه حیات تولید سیب زمینی به روش نیمه مکانیزه در ایران: مطالعه موردی، استان مرکزی

در سال­های اخیر بحث بر سر پایداری محیط زیستی تولیدات کشاورزی به طور گسترده­ای افزایش یافته است. در این راستا اثرات محیط­زیستی تولید سیب­زمینی به روش نیمه مکانیزه در استان مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از روش ارزیابی چرخه حیات برای شناسایی و کاهش اثرات محیط زیستی استفاده شد. اثرات زیست محیطی تولید محصول سیب زمینی در استان مرکزی در طبقات اثر گروه های تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون بررسی شد. نتایج نشان داد در تولید سیب­زمینی انتشارات مستقیم از مزرعه، استفاده از کودهای شیمیایی و الکتریسیته بیشترین سهم تخریب محیط زیست را داشتند. در این رابطه مقدار شاخص ها برای طبقات اثر تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون به ترتیب برابر ۱۱/۱، ۸۹/۱۵۲، ۹۰/۱، ۸۷/۰ و ۰۰۰۰۵/۰ به دست آمد. بر اساس نتایج، استفاده از نهاده های ارگانیک، کشاورزی دقیق، مصرف بهینه کودها و سموم شیمیایی، استفاده از روش های نوین آبیاری و فناوری های پربازده و کم مصرف در تولید سیب زمینی پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

چرخه حیات ، سیب زمینی ، تخلیه منابع غیرزنده ، گرمایش جهانی ، اسیدی شدن