بسته بندی فعال پنیر لیقوان با فیلم های نانوکامپوزیت پلی اتیلن حاوی نانوذرات فلزی و مدل سازی مهاجرت نانوذرات نقره

پنیر لیقوان از جمله معروف ترین پنیرهای ایرانی است که به دلیل روش های سنتی تولید همواره با مشکلات میکروبیولوژیکی فراوانی همراه است. در این پژوهش اثر بسته بندی با دو فیلم نانوکامپوزیت پلی اتیلن سبک حاوی نانوذرات نقره، اکسید مس و اکسید روی با درصدهای متفاوت بر افزایش عمر نگهداری پنیر در دمای C° ۴ بررسی شد. آزمون های میکروبی پنیر بسته بندی شده در بسته های فوق الذکر بلافاصله پس از تولید، ۷، ۱۴، ۲۱، ۲۸ و ۶۰ روز پس از تولید صورت گرفتند. نتایج نشان دادند که بعد از ۶۰ روز نگهداری سرعت رشد کلی فرم و استافیلوکوکوس اورئوس در پنیر تازه، با استفاده از فیلم ترکیبی حاوی درصد های مساوی از نقره، اکسید مس و اکسید روی (نمونه شماره ۱) نسبت به سایر فیلم ها به صورت معنی داری (۰۵/۰p<) کمتر است. در صورتی که تاثیری بر روند کلی تغییرات باکتری های اسیدلاکتیک نداشتند. نتایج آزمون مهاجرت نانوذرات فلزی از بسته های حاوی نانوذرات فلزی به مشابه ماده غذائی نیز با توجه به استانداردهای اتحادیه اروپا و اداره غذا و داروی آمریکا بر ایمن بودن استفاده از نانوکامپوزیت های حاوی نانوذرات فلزی دلالت داشتند. همچنین مدل سازی مهاجرت برای نانوذره نقره در مدت ۱۲ ماه نیز صورت گرفت.

کلیدواژه ها:

بسته بندی فعال ، پنیر لیقوان ، نانوکامپوزیت ، مهاجرت نانو ذرات فلزی ، مدل سازی