بهینه سازی الگوی تحویل آب در سناریوهای کاهش تخصیص آب شبکه آبیاری زرینه رود با استفاده از الگوریتم PSO
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 52، شماره: 5
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-52-5_001
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
بهینه سازی عملکرد بهرهبرداری شبکههای آبیاری سطحی از ملزومات اساسی افزایش بهرهوری مصرف آب در حوضه دریاچه ارومیه برای احیاء آن است. الگوریتمهای متعددی برای بهینهسازی توسعه یافتهاند که در این تحقیق، الگوریتم فراکاوشی رفتار جمعی ذرات با قابلیت هوشجمعی، حافظه ذرات و نیز سرعت بالای همگرایی، برای بهینهسازی الگوی تحویل آب انشعابات ساحل چپ شبکه زرینهرود طی دو سناریوی کمبود آب، بکار گرفته شد. در سناریوی اول امکان بهبود زمانی و مکانی الگوی تحویل آب برای اجرایی نمودن مصوبه کاهش ۴۰ درصدی مصارف آب کشاورزی ستاد احیاء دریاچه ارومیه؛ و در سناریوی دوم شرایط تامین کمینه ۷۰ و بیشینه ۹۰ درصد نیاز آبی شبکه مدل شده است. مقادیر مناسب پارامترهای مدل با تحلیل حساسیت تعیین گردید، و در مدلسازی دو سناریو استفاده شد. نتایج بدست آمده از سناریوی اول بیانگر تامین ۶۶ درصد نیاز آبی، ارتقاء ۹ درصدی شاخص راندمان، و افزایش ۳۰ و ۳۸ درصدی شاخص های پایداری و عدالت توزیع است. در سناریوی دوم، ۸۲ درصد نیاز آبی تامین شده و شاخص های راندمان، پایداری و عدالت توزیع به ترتیب تا ۲۵، ۳۳ و ۴۲ درصد افزایش یافتند. سناریوی دوم بدلایل کاهش تدریجی آب تحویلی و بهبود مقادیر شاخصهای عملکرد، با حفظ آستانه اعتمادپذیری و اطمینان بیشتر بهره برداران شبکه، گزینه برتر این تحقیق می باشد.
کلیدواژه ها:
Water Delivery Schedule ، Particle Swarm Optimization (PSO) algorithm ، Zarinehroud irrigation network ، Urmia Lake
نویسندگان
سیف الله خدادادی
Ph.D. Graduate of Irrigation and Drainage, Department of Water Engineering, Urmia University, Urmia, Iran.
مهدی یاسی
Associate Professor, Department of Irrigation and Reclamation Engineering, College of Agricultural Engineering and Technology, University of Tehran, Tehran, Iran.
محمد جواد منعم
Professor, Department of Hydraulic Structures, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :