کاربرد نانو امولسیون اسانس آویشن باغی و پونه همراه با پوشش کربوکسی متیل سلولز بر عمر پس از برداشت توت فرنگی
محل انتشار: مجله مهندسی بیوسیستم ایران، دوره: 53، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJBSE-53-2_004
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
چکیده: میوه توتفرنگی به عوامل قارچی عمر پس ازبرداشت حساس بوده و عمرکوتاهی دارد. از اینرو استفاده از روشهای ایمن همانند اسانسهای گیاهی و پوششهای خوراکی جهت کنترل پوسیدگی پس از برداشت امری ضروری میباشد. البته استفاده از اسانسها به دلیل محلولیت پایین در آب، فشار بخار بالا و ناپایداری فیزیکی و شیمیایی با محدودیتهایی همراه است. در این راستا، پس از استخراج اسانس آویشن باغی و پونه نانوامولسیون آنها به روش خود بخودی تهیه گردید و تاثیر آنها با پوشش کربوکسی متیل سلولز (CMC) به روش لایه به لایه روی برخی خصوصیات کیفی و ضایعات پس از برداشت میوه توتفرنگی طی دوره انباداری در روزهای صفر، ۳، ۶، ۹ و ۱۲ ارزیابی گردید. طبق نتایج، تیمارهای ترکیبی نانوامولسیون اسانس آویشن باغی و پونه به همراه پوشش CMC سبب کاهش رشد میکروبی میوه شدند. شاخص پوسیدگی نمونه شاهد در روز آخر ۲۵ درصد مشاهده شد، در حالی که در تیمار نانوامولسیون حاوی اسانس پونه ۵/۰ درصد + CMC ۵/۰ درصد و نانوامولسیون اسانس آویشن ۵/۰ درصد + CMC ۵/۰ درصد، به ترتیب، ۷/۱۶ و ۳/۱۳ درصد بود. همچنین توتفرنگیهای پوششداده شده با نانوامولسیون اسانس به همراه پوشش CMC دارای درصد کاهش وزن کمتر و بافت سفتتری نسبت به توتفرنگیهای بدون پوششدهی (تیمار شاهد) بودند. از سوی دیگر نتایج نشان داد پوششدهی میوههای توتفرنگی سبب حفظ فعالیت ضداکسایشی و مواد جامد محلول نسبت به تیمار شاهد شد. بهطور کلی، تیمارهای موردنظر قابلیت بالایی در حفظ کیفیت و کاهش ضایعات پس از برداشت میوه توت فرنگی دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا جوانمردی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمود کوشش صبا
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
جهانشیر امینی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
هیمن نوربخش
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی - دانشکده کشاورزی - دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :