طراحی نظام آموزشی هنرستان های کشاورزی مبتنی بر الگوی توانمندساز

این مطالعه با هدف طراحی نظام آموزشی هنرستان های کشاورزی مبتنی بر الگوی توانمندساز انجام شده است. تحقیق از نظر هدف، اکتشافی و از نظر روش، تلفیقی از روش­های کیفی و کمی (آمیخته) است. در بخش کیفی تحقیق، ابتدا با بررسی ادبیات نظری، عوامل موثر بر نظام آموزش هنرستان­های کشاورزی شناسایی شد. سپس، ۱۲ نفر از خبرگان حیطه آموزش که با رویکرد نمونه­گیری هدفمند و غیراحتمالی انتخاب شده بودند، با بهره­گیری از تکنیک دلفی به ارزیابی عوامل پرداختند که در نهایت، ۳۹ شاخص در قالب ۸ مولفه و ۲ بعد اصلی شناسایی شد. در مرحله بعد، به منظور برقراری ارتباط و توالی بین ابعاد، مولفه­ها و شاخص­ها و ارایه مدل ساختاری از روش معادلات ساختاری به روش تحلیل عاملی تاییدی مرتبه سوم در نرم­افزار SPSS۲۳ و Smart PLS۳ بهره گرفته شد. در بخش کمی تحقیق، برای سنجش مدل از دیدگاه هنرآموزان هنرستان­های کشاورزی، پرسشنامه­ای طراحی و پس از احراز اعتبار و پایایی، پرسشنامه در اختیار ۱۲۰ نفر از هنرآموزان هنرستان­های کشاورزی در استان­های تهران، خوزستان، فارس، قزوین، مازندران و سمنان که با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند، قرار گرفت. نتیجه فرضیه کلی تحقیق نشان داد که ارکان نظام آموزشی در توانمندسازی هنرجویان تاثیر دارد. همچنین، نتایج فرضیه های جزیی نشان دادند که، نظام مدیریتی، فرایند آموزش، محتوای آموزش، تربیت مربی فنی و فضای کالبدی در توانمندسازی هنرآموزان در هنرستان های کشاورزی تاثیر مثبت و معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

high-school education ، future farmers ، empowerment pattern ، educational system ، agricultural vocational schools ، trainers