بررسی ضریب رفتار شبکه­های تخت سه­لایه سازه­های فضاکار متکی بر تکیه­گاه­های صلب تحت اثر مولفه قائم زلزله

گسترش استفاده از سازه های فضا کار به دلایل سبکب، زیبایی، رفتار مناسب در برابر زلزله های به وقوع پیوسته و پوشش دهانه های بزرگ بدون استفاده از ستون های میانی باعث توجه محققین و مهندسین به این گونه سازه ها گردیده است. سازه ها در هنگام وقوع زلزله های متوسط و شدید وارد محدوده غیرخطی می گیرند و برای طراحی آنها نیاز به تحلیل غیرخطی می باشد. ولی بدلیل پرهزینهبودن روش تحلیل غیرخطی و عدم سهولت استفاده از آن، روشهای تحلیل و طراحی براساس تحلیل خطی سازه با نیروی کاهش یافته زلزله صورت می گیرد. جهت کاهش مقاومت سازه نسبت به مقاومت الاستیک عموما از ضرایب کاهش مقاومت یا ضریب رفتار استفاده می شود. هدف از این تحقیق تعیین ضریب رفتار شبکه های تخت سه لایه سازه های فضاکار تحت اثر نیروهای قائم زلزله با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی با نیروهای فزاینده ( Pushover) می باشد. تاثیر ارتفاع لایه ها؛ طول اعضای شبکه های فوقانی، تحتانی ومیانی در ضریب رفتار این سازه ها بررسی می گردد. لذا شبکه های سه لایه مدلسازی و با استفاده از آیین نامه های موجود، طراحی شده و مقاطع مناسب برای اعضای سازه مشخص می شوند. با توجه به اینکه از خصوصیات مهم سازه های فضاکار درصد مشارکت مدی بالا در مدهای بالاتر می باشد جهت تعیین توزیع نیرو در تحلیل استاتیکی غیر خطی از آنالیز مدال استفاده گردیده است. برای مدلسازی هندسی از نرم افزار Formian 2.0،برای طراحی سازه از نرم افزار Sap2000 و برای تحلیل مدال و تحلیل غیر خطی هندسی ( تحلیل تغییر مکان های بزرگ) و تحلیل غیرخطی مصالح ( تحلیل الاستوپلاستیک) با توزیع نیروی مدی زیادشونده روی مدل ها انجام گرفته و از روی نتایج تحلیل ها با رسم منحنی برش پایه قائم در مقابل تغییر مکان نقطه کنرتل، ضریب رفتار محاسبه شده است.

کلیدواژه ها:

سازه های فضاکار ، شبکه های تحت سه لایه ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، تحلیل تغییر مکان های بزرگ ، تحلیل الاستوپلاستیک