نقش استرس ناشی از بحران کرونا بر دلزدگی تحصیلی و سازگاری عاطفی- اجتماعی بر مبنای سبک های هویتی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر از لحاظ هدف ،کاربردی و از حیث جمع آوری داده ها از نوع تحقیات توصیفی از شاخه ی مطالعات میدانی به شمار می آیدکه روش انجام آن به صورت پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش تعداد ۳۲۰ نفر از دانش آموزان مدرسه پسرانه شهید علی براتی در شهرگرمدره بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه ای به تعداد ۱۴۰ نفر به روش تصادفی طبقه ای از میان آنها انتخاب گردید.برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی سه بخشی استرس مبتلا به کرونا، مقیاس دلزدگی پکران، گوئتز، تیتز و پری (۲۰۰۲)، سازگاریعاطفی- اجتماعی دانش آموزان، مقیاس گزینش همسالان، کریک و گروت پیتز (۱۹۹۵). پرسشنامه سبک های هویتی بروزنسکی استفادهشده است پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی همگرا به تایید رسید برای تجزیه و تحلیل داده هااز مدل ساختاری نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۲ و PLS استفاده شده است نتایج نشان دهنده ی این است که در سطح اطمینان ۹۵ درصداسترس ابتلا به کرونا تاثیر مثبت و معناداری بر دلزدگی تحصیلی و سازگاری عاطفی با سبک های هویتی دانش آموزان دارد. (۲۶۸ / ۰ β = ؛P<۰/۰۵) و سازگاری عاطفی در رابطه با نقش استرس ناشی از کرونا بر دلزدگی تحصیلی نقش تعدیل گر دارد (۱۶۸ / ۰ =β ؛ ۰۵ / ۰ >P). با توجه به یافته ها می توان گفت استرس ناشی از کرونا در افزایش دلزدگی تحصیلی نقش بارزی دارد و در این میان دانش آموزان باسازگاری عاطفی قوی تر و سبک های هویتی مثبت دچار دلزدگی تحصیلی کمتری نسبت به دانش آموزان با سازگاری عاطفی ضعیف وسبک های هویتی منفی، می شوند لذا نیاز است با تقویت سازگاری عاطفی و سبک های هویتی مثبت به عنوان مولفه های آموزش پذیر،استرس ابتلا به کرونا را در بین دانش آموزان کاهش داد.

کلیدواژه ها:

بحران کرونا ، دلزدگی تحصیلی ، سازگاری عاطفی ، سبک های هویتی