ارائه نگرش مناسب با شرایط موجود محوطه میراث جهانی چغازنبیل با نگاهی کوتاه به سیرتحول برنامه های حفاظتی محوطه از سال ۱۳۳۰ ه.ش تا کنون

محوطه چغازنبیل مانند دیگر محوطه ها، یادمان ها، بناها و هر آنچه که به عنوان ذخیره فرهنگی محسوب می شود؛پاسخگوی بخشی از نیازهای محیطی و روانی انسان است که در هزاره های گذشته توسط مردمانی بومی در مکانیمشخص ساخته شده و البته دارای ارزش های منحصر به فردی است که نماینگر هویت، اصالت، نگرش، سبک و سیاقزندگی آنهاست. که در طول زمان و بر اثر آسیب های طبیعی و آسیب های انسانی نیازمند مرمت بوده است. در این راستامقاله حاضر، رویکرد و سیر تحول اقدامات حفاظتی محوطه متاثر از تحولات و رویدادهای فرهنگی اجتماعی، سیاسی واقتصادی کشور را که نقش موثری در فرآیند شکل گیری سیاست ها و برنامه های حفاظت ایفا کرده اند، مورد بررسیقرار داده است از این رو؛ هدف اصلی این مقاله بررسی و تبیین سیر تحول سیاست ها و برنامه های حفاظت از چغازنبیل،به منظور دستیابی به نگرشی مناسب با شرایط کنونی محوطه است که به حفظ و نگاهداشت بهتر اثر و انتقال به آیندهکمک نماید. برای این منظور، روش تحقیق این پژوهش بر اساس مراجعه به سیر تحولات در میراث فرهنگی، تاریخحفاظت و مرمت محوطه مورد مطالعه و تامل در گفته ها و نظریه هایی استوار است که تاکنون ملاک مرمت های ابنیهتاریخی بوده اند. در این روش به اهم نظریههای مرمت از لابلای تاریخ این دانش رجوع و براساس رویکرد آنها وروشهای مورد استفاده شان نیز با تفسیر آنها از منظر فلسفی به قصد دستیابی به مبادی فکری و یا روشی آنها مراجعه وسعی شد تصویری از این موضوع از منظر آن مبادی ترسیم شود و در نهایت با مقایسه ی آنها با یکدیگر، ویژگیهای شانرا بدست دهد. بدین ترتیب روش پژوهش براساس هدف، از نوع تحقیقات بنیادی محسوب می شود و از لحاظ ماهیت وروش، تاریخی و توصیفی و از لحاظ روش های گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و از نظر شیوه ی تجزیه و تحلیل، کیفی ومبتنی بر استدلال عقلی می باشد.

کلیدواژه ها:

رویکرد ، حفاظت ، سیرتحول ، میراث فرهنگی ، چغازنبیل ، ایلام