بررسی حقوق شهروندی و معماری به منظور ارائه راهکار هایی جهت تحقق پایداری اجتماعی و ایجاد فضاهای شهری جمعی مطلوب انسان محور

امروزه بسیاری از فضاهای شهری به سبب ناکارآمدی و رکود حیات شهری با کاهش جذابیت مواجهند. توجه به توسعه کیفی زندگیشهروندان، اصلی ترین هدف جامعه پایدار است تا بتوان از طریق آن زمینه رشد و دستیابی به اهداف پایداری را در شهرها به وجود آورد.پایداری اجتماعی شامل مفاهیم دیگر همانند کیفیت زندگی، سلامت، سرزندگی، عدالت اجتماعی، توانایی خوب زیستن و... به دنبالآن است تا نیازهای اجتماعی حال را با در نظر گرفتن توانایی نسل آینده در رفع نیازهای اجتماعی شان تامین نماید. موضوع مهمتوجه به جوامع بشری و سطح پایین تعاملات و ارتباطات انسانی به ویژه در زمینه پایداری اجتماعی از یک طرف و پیچیدگی و گسترشمباحث آسایش انسان به موجب ارتباط دو طرفه از سوی اقلیم و اجتماع انسانی و عدم وجود مبانی مدون در این زمینه از سوی دیگر،سبب کاهش حضور انسانی و احساس عدم آسایش در فضاهای عمومی گردیده است . پژوهش پیش رو سعی دارد با بررسی اندیشه هاینظری، عوامل دخیل در موفقیت فضای شهری مطلوب را استخراج و بررسی کند . لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی مهمترین عواملتاثیرگذار بر فضای مطلوب شهری و میزان ارتباط آن در جهت ارتقای پایداری اجتماعی شهروندان، با روش تحقیق کتابخانه ای استفادهکرده است. سعی بر این است با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی ضمن بررسی مفاهیم مرتبط با موضوع به دنبال تبیین نقش حقوق شهروندی و معماری در افزایش سطح کیفی فضاهای عمومی شهری بر مبنای توجه و تمرکز بر نیازهای انسانی بوده است.

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، پایداری اجتماعی ، فضای شهری مطلوب ، فضاهای جمعی