خانه های انعطاف پذیر در معماری بومی استان گیلان (نمونه موردی الگوی ایوان های بومی)

تنظیم رابطه انسان، طبیعت و معماری از عوامل تعیین کننده در دستیابی به آرامش می باشد. انعطاف پذیری به عنوانیکی از عوامل مهم در معماری میتواند رابطه میان این سه مولفه را تنظیم نماید. انعطاف پذیری از لحاظ سازه ای درمبحث معماری پایدار ارزیابی شده و همچنین با توجه به قابلیت تغییرپذیری چیدمان داخلی نیز می توان آنرا مورد بررسیقرار داد. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی گردآوری شده ضمن کاوش بر ایوان خانه های بومی گیلان به عنوان نمونه مور دی، به فضاهای پیش بینی نشده توسط معمار پرداخته می شود که د یوار و محدودیت ها ی مشابه برایعملکرد و سرو یس دهی آن تعیین نشده و تنها مرزی نامرئی وجود دارد سپس با تشریح گونه های انعطاف پذیر، تغییرپذیری عملکرد بنا در طول زمان و بر اساس نیاز بهره برداران و نقش عوامل مختلف در تغییر کاربری فضاها در محدودهای پیش بینی نشده مورد بررسی قرا ر می گیرد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، معماری بومی ، ایوان ، معماری گیلان