مطالعه آزمایشگاهی تاثیر مخلوط های ماسه- تراشه لاستیکی به صورت چندلایه در بهبود ظرفیت باربری پیهای دایره ای

امروزه یکی از چالش های زیست محیطی، دفن لاستیک های فرسوده است که علاو هبر هزینه بالا، فضای زیاد ی نیز اشغالمی کند. استفاده مجدد از لاستیک می تواند این مشکلات را حل کند. از موارد استفاده مجدد از لاستیک ها به کارگیر یآنها در مهندسی ژئوتکنیک به منظور تسلیح بستر جاده ها، تسلیح خاک زیر پی ها، پایدارسا زی شیروانی ها و ... است. یکروش استفاده از این لاستیک ها خرد کردن و تبدیل آنها به تراشه های لاستیک با ابعاد مختلف است. در این پژوهش ازتراشه های لاستیک با عرض های ۲ ، ۳ و ۴ سانتیمتر و طول های بین ۲ تا ۱۶ استفاده شده است. خاک ماسه ای در زیرپی دایره ای مورد استفاده، به وسیله تراشه هایی با درصدهای وزنی ۸ تا ۱۵ درصد مسلح شده است. نتایج آزمایش ها نشانداده است که نسبت طول به عرض تراشه ها، نقش کلیدی در افزایش ظرفیت باربری ایفا می کند و حالت بهینه برایتراشه هایی با عرض ۲، طول ۱۰ سانتیمتر و برای تراشه هایی با عرض ۳ و ۴ ، به ترتیب ۱۲ و ۸ است. درصد بهینهمخلوط تراشه ها و ماسه، ۱۰ درصد وزنی بوده و عمق بهینه لایه تسلیح ۴ / ۰ قطر پی از زیر تراز پی است. در استفاده ازمخلوط ماسه و تراشه های لاستیکی به صورت لایه ای استفاده از دو لایه مخلوط به طوری که یک لایه ماسه غیرمسلحبین آنها قرار گیرد موجب افزایش ظرفیت باربری به طور چشم گیری می گردد .

کلیدواژه ها:

تراشه لاستیک ، ظرفیت باربری ، پی های سطحی ، پی های دایره ای ، پسماند لاستیکی