نگاه خواجه نصیر الدین طوسی به هستی

خواجه نصیر اعتقاد به قاعده الواحد دارد که مبدا معرفت می باشد و اولین شرط در ایمان است. از نگاه خواجه، وجود خیر محض است، سایر صفات، به سبب ماهیت موجود می شوند اما ماهیت به سبب وجود است که جامه هستی می پوشد. خواجه نصیر با طرح مسئله تشکیک درباره وجود، راه را برای اندیشمندان پس از خود هموار کرده است نوع بیان خواجه، نشان از موافقت او با حرکت جوهری در وجود نفس است. از نگاه خواجه تمام قوا، در حرکتی از نقصان به سوی کمال در حرکت است. در عین حال که در کتاب اخلاق محتشمی، در مذمت دنیا، از زبان روایات، بسیار سخن رانده است، معاد را حق و صدق و از ضروریات دین پیغمبرمی داند. در این مقاله تلاش شده به روشی عقلی و به شیوه کتابخانه ای، تلاش خواجه نصیر را در رابطه با نگاه او به هستی، که بنیان گذار و موافق نظریات و تحلیلهای ملاصدرا می باشد، مطرح کرد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، خواجه نصیر ، نفس ، وجود ، هستی