نمایش مدل برنامه ریزی محاسباتی فازی جهت سنجش میزان ریسکو بازده مورد انتظار سبد سهام در بازار سرمایه کشور ایران

امروزه سرمایه گذاران از معیارهای مختلف سنجش ریسک استفاده های می کنند. بطوری که این معیارهابسته به رفتار سرمایه گذاران در بازار سرمایه و میزان دانش و تسلط وی بر مسائل مالی انتخاب میشوند. در مبحث بکارگیری ریسک در تجزیه و تحلیل سبد سهام، مطالب زیادی عنوان شده است وهمچنین، سرمایه گذاران جدا از اصل ریسک گریزی همواره براین تلش بوده اند که رابطه میان ریسک وبازده حاصل از فعالیت را بهینه نمایند. بررسی و مطالعه سرمایه گذاران در جهت انتخاب بهترین سبدسرمایه گذاری با توجه به میزان ریسک وبازده آن انجام می شود. معمول سرمایه گذاران ریسک را دوستندارند و از آن گریزان هستند و همواره در پی آنند تا در سهامی سرمایه گذاری کنند که بیشترین بازده وکمترین ریسک را داشته باشند.از اینرو سنجش ریسک به عنوان یک مسئله مهم در انتخاب سبد سرمایهگذاری مطرح است. از طرفی، مارکویتز(۱۹۵۲) بهترین سبد در میان سبدهای سهام مختلف را سبدیدانست که دارای حداکثر مقدار بازده مورد انتظار و حداقل مقدار واریانس باشد. در این روش از دو معیاربازده مورد انتظار و واریانس به طور همزمان استفاده شده است. مارکویتز توانست گام موثر و سودمندیبرای توسعه مسئله انتخاب پرتفوی بردارد. بعد از او تحقیقات گسترده و شگرفی توسط پژوهشگران درمورد انتخاب سبد سهام از جنبه های مختلف انجام شده است.از این رو در این مقاله به بررسی یک سنجه ریسک متداول و نامطلوب برای یک سرمایه گذار پرداخته وچگونگی کاربرد آنها، برای انتخاب سبد سهام نشان داده می شودتا به سبد سهامی با بیشترین بازده وکمترین ریسک دست یابند. نتایج این تحقیق می تواند برای شرکت های سرمایه گذاری، مدیران ارشد،تحلیل گران مالی، صندوق های سرمایه گذاری و پژوهشگران در حوزه مالی و به طور کلی سرمایهگذاران کاربرد موثری داشته باشد. آنها می توانند از مدل پیشنهادی در جهت انتخاب سبد سرمایهگذاری مطلوب و سنجش ریسک آن، در کارایی هر چه بهتر تصمیمات سرمایه گذاری و به تبع آن توسعهبازار سرمایه ایران نقش مهمی ایفا نمایند

کلیدواژه ها:

سنجش ریسک ، بازده مورد انتظار ، برنامه ریزی محاسباتی ، نیم واریانس ، تئوری فازی