نقش پیاده راه هادرافزایش سرزندگی شهری دربافت های تاریخی (نمونه موردی:خیابان محمودقندی درگرجی محله شهرآمل)

شهر و فضای درون آن تنها مکان اقامت آدمیان نیستند و در این میان بافت های فرسوده و تاریخی نیز کانون و هستهی اولیه شهربوده و قلب تپنده تاریخ و هویت آن محسوب می شوند، بنابراین جلوگیری از فرسودگی آنها ضرورتی گریزناپذیر میباشد. ساماندهیپیاده راه ها یکی از مهمترین عوامل سرزندگی در اینگونه بافت ها است. زیرا پیاده روی برترین شکل ایجاد تعامل انسان با محیط شهرهابوده و در افزایش کیفیت فضاهای شهری نقش بافت های فرسوده و تاریخی است و از نظر قلمر. زمانی، مطالعه در این محدوده ازسالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ می باشد. در این پژوهش کاربردی از روش های توصیفی، اسنادی و همبستگی استفاده شده است. به منظورگردآوری اطلاعات، از پرسشنامه ها، نقشه ی محلات، منابع کتابخانه ای و همچنین بازدید میدانی بهره برده شده است. حجم نمونهدر این پژوهش برای تعیین تعداد روسای خانوار از طریق فرمول کوکران، ۲۵۶ نفر و نیز ۳۰ نفر کارشناسان مربوط میباشد. نتایججمعآوری شده از پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری مورد ارزیابی قرار گرفته و از نتایج پرسشنامه کارشناسی در تکنین swot استفاده شده است. با توجه به نتایج آنالیز swot و ارزیابی آماری، پیشنهادات و راهبردهایی برپایه کیفیت اقتصادی، کیفیت اجتماعی و ساختار کالبدی بیان شده و الگوی پیشنهادی نقش پیاده راه ها در افزایش سرزندگی شهری در بافت تاریخی نیز ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، ساماندهی ، پیاده راه ، سرزندگی شهری ، swot