پیش‏بینی دبی ماهانه رودخانه با استفاده از شبکه‏های عصبی مصنوعی (مطالعه موردی رودخانه‏های اعلاء و رود زرد)

آبدهی به عنوان یکی از اصلی ترین عناصر هیدرولوژیکی از مهمترین شاخص های بیلان آبی یک حوزخ محسوب می گردد. به همین دلیل در رودخانه های مهم میزان آبدهی در ایتشگاه هیدرومتری به صورت روزانه اندازه گیری و ثبت می گردد. ولی به علت وجود رودخانه های زیاد در کشور و هزینه بر بودن احداث ایستگاه هیدرومتری، امکان اندازه گیری آبدهی بر روی همه رودخانه ها وجود ندارد. بنابراین برآورد آبدهی رودخانه ها روش های تجربی مختلفی ارائه شده اند که بسیاری از آنها برای مناطق خاصی پیشنهاد گردیده اند و استفاده از آنها در مناطق دیگر بایستی با تامل بیشتری صورت گیرد در این تحقیق دو روش تجربی ایکر و جاستین برای برآورد آبدهی سرشاخ های رودخانه روز زرد مورد بررسی قرار گرفت و نتایج دو روش با مقادیر مشاهداتی ایستگاه مبنا مقایسه گردید. به منظور اخذ نتایج دقیق تر و کاهش خطای برآورد ابتدا ضرایب منطقه ای روشه ای مذکور بر اساس داده های مشاهداتی ایستگاه های آب سنجی ماشین هفتگل، پل منجیق و جوکنک که دارای آمار ثبت شده نسبتا طولانی مدت و دقیق می باشد واسنجی گردید. نتایج نشان می دهد که برآورد آبدهی از روش ایکر بیشتر از مقادیر مشاهداتی و از روش جاستین کمتر از مقادیر مشاهداتی می باشد. همچنین خطای برآورد شده در روش ایکر به طور متوسط 8/3 درصد و از روش جاستین 10/3 درصد است.

کلیدواژه ها:

آبدهی ، منابع آب ، روشهای تجربی ، حوزه آبخیز اعلاء و رود زرد