بررسی روش ساخت ، نقش و عملکرد نانوبادیsdAb در حوزه بیوتکنولوژی

یک آنتی بادی تک دامنه ای ، که به عنوان نانوبادی (sdAb) نیز شناخته می شود، یک قطعه آنتی بادی است که از یک دامنه آنتی بادی متغیر مونومر تشکیل شده است. یک آنتی بادی تک دامنه یک زنجیره پپتیدی با حدود ۱۱۰ اسید آمینه طولانی است که شامل یک دامنه متغیر (VH) از یک آنتی بادی زنجیره سنگین یا یک IgG معمولی است. این پپتیدها میل ترکیبی مشابهی با آنتی ژن ها به عنوان آنتی بادی های کامل دارند، اما نسبت به مواد شوینده و غلظت های بالای اوره در برابر حرارت مقاوم تر و پایدارتر هستند.بحث: یک آنتی بادی تک دامنه ای را می توان با ایمن سازی درومدری ها، شترها، لاماها، آلپاکاها یا کوسه ها با آنتی ژن مورد نظر و جداسازی بعدی mRNA کد کننده آنتی بادی های زنجیره سنگین به دست آورد. از طرف دیگر، آنتی بادیهای تک دامنهای را میتوان از موش معمولی، خرگوش یا IgG انسان با چهار زنجیره ساخت. انسان گاهی اوقات با ایجاد تصادفی کدون توقف در زنجیره سبک، آنتی بادی های تک دامنه تولید می کند. آنتی بادی های تک دامنه انسانی که آنتی ژن های مختلف تومور از جمله مزوتلین، GPC۲ و GPC را هدف قرار می دهند، با نمایش فاژ جدا شدند.نتیجه گیری: آنتی بادی های تک دامنه ای به دلیل اندازه کوچک، تولید ساده و میل ترکیبی بالا، طیف وسیعی از کاربردها را در کاربردهای بیوتکنیکی و همچنین درمانی امکان پذیر می کنند. در کاربردهای تشخیصی حسگر زیستی، نانوبادی ها ممکن است به عنوان یک ابزار آینده نگر مورد استفاده قرار گیرند. به دلیل اندازه کوچک آنها، می توان آنها را با متراکم بیشتری روی سطوح حسگر زیستی جفت کرد.

کلیدواژه ها:

آنتی بادی ، نانو ، درمانی ، بیوتکنولوژی