مقایسه اثرات سه شیوه تمرین استقامتی وامانده ساز، مقاومتی شدید و ترکیبی یک جلسه ای بر میزان ترشح هورمون رشد دختران غیر ورزشکار

زمینه و هدف: در سال های اخیر تحقیقاتی در مورد رابطه تمرینات ورزشی و سطح سرمی هورمون رشد انجام گرفته و نتایج متفاوتی به دست آمده است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات سه نوع تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر میزان ترشح هورمون رشد (GH) دختران غیر فعال می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق ۱۵ دختر غیر فعال و سالم (با میانگین سنی ۲۲/۵ سال، قد ۱۶۳/۴۶ سانتیمتر، شاخص توده بدنی ۲۱/۳۲ کیلوگرم بر متر مربع) بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها هر یک از سه نوع تمرین را در سه روز مختلف با فاصله زمانی ۷ روز در زمان یکسانی از روز اجرا کردند. نمونه های خونی آزمودنی ها قبل، بلافاصله و ۲۰ دقیقه بعد از تمرین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش اندازه های تکراری، واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. همچنین سطح معنی داری P<۰/۰۵ در نظر گرفته شد.میزان سطح سرمی هورمون رشد، پس از هر سه نوع تمرین (استقامتی، مقاومتی و ترکیبی) افزایش معنی داری یافت، همچنین نتایج بررسی بین گروهی تفاوت معنی داری را بین پاسخ GH مربوط به سه نوع تمرین نشان داد به طوری که سطح سرمی هورمون رشد پس از تمرین ترکیبی نسبت به دو نوع تمرین استقامتی و مقاومتی بطور معنی داری بیشتر بودهاست.در مجموع بر اساس نتایج پژوهش حاضر چنین استنباط میشود که غلظت GH افراد تحت تاثیر نوع فعالیت قرار گرفتهو نسبت به انواع مختلف تمرین پاسخ ویژه ای نشان می دهد

کلیدواژه ها:

تمرین استقامتی ، تمرین مقاومتی ، تمرین ترکیبی ، هورمون رشد ، دختران غیرفعال