نقش آموزش عالی، دانشگاه‌ها و مراکز علمی-پژوهشی در ترویج امر به معروف و نهی از منکر

در این مقاله به تدوین رسالت دانشگاه در این میان ترویج و توسعه امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شده که برای رسیدن به این هدف از مطالعه کتابخانه این به توصیف و تحلیل موضوع استفاده شده است . هر جامعه‌ای برای پویایی، نیازمند آرامش و امنیت از جانب داخل و خارج است . از جمله موارد رعایت امنیت، توجه به امر به معروف و نهی از منکر است چرا که توجه به این موارد اصل نظارت عمومی و ضمانت اجرای قوانین است. امر به معروف و معنای فرمان دادن به کاری است که حصول آن از نظر عقل و شرع شناخته شده و نهی از منکر به معنای بازداشتن از کاری است که حسن آن از منظر عقل و شرع ناشناخته است . امر به معروف و نهی گز منکر از بارزترین راه‌های هدایت انسان است از باب قاعده لطف، انجام دادن آن بر همه لازم است. امر به معروف و نهی از منکر در شریعت اسلامی در قیاس با ادیان دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است. با این همه این دو فریضه پیش اسلام نیست و در شرایع پیشین نیز واجب بوده.از شرایط امر و نهی شناختن معروف و منکر دادن احتمال تأثیر، مصر بر گناه یافتن شخص و نداشتن ضرر مالی و جانی می‌باشد . از جمله موارد دیگری که به آن اشاره شده مراتب سه‌گانه قلبی، زبانی به عملی، ولایت در امر به معروف و نهی از منکر و آثار آن که شامل: فلاح و رستگار، بهترین امت بودن و نجات از عذاب است . امر به معروف و نهی از منکر ریشه‌ای فطری و غریزی داشت و رابطه تنگاتنگی با تولید، نبوت و امامت دارد. خداوند جایگاه ناصحین را بهشت دانسته و آن‌ها را دارای خلق و خوی عالی ، اطلاعات کافی و آموزش لازم می‌داند . امر و نهی شد انتقاد از عمل است نه خود شخص و از خود و خانواده شروع می‌شود . همچنین به تدابیر سازنده در مراکز علمی و پژوهشی و راهکارهای گسترش فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر اشاره می‌شود .

کلیدواژه ها:

امر به معروف ، نهی از منکر ، آموزش عالی ، مراکز علمی پژوهشی