توسعه پایدار یا تلاش مستمر و پویای عقلانی انسان برای آشتی با طبیعت جهت حفظ محیط زیست

در راستای انبوه سازی ساخت و سازهای عصر صنعتی در اثر پدیده تولید فولاد با کوره بلند «هنری- بسمر » و «پیر - مارتن » در اواسط قرن نوزدهم، موجب رهایی انسان از فقر دانش در اثر امکانات رفاهی و بهداشتی قرن های گذشته گردیده است، اما وفور بی رویه و کنترل نشده وسایل مصرفی، باعث ایجاد خرابی های تصاعدی و کلان محیط زیست شده که به تبع آن مشکلات عدیده و بعضا فجایع اجتناب ناپذیر حاصل شده است که امروزه شاهد آنها هستیم و انسان نیز در جهان با آنها درگیر شده است. لذا، اگر انسان مایوس و بدبین نباشد، می بایستی بیوقفه تلاش مستمر و پویای عقلانی خود را در جهت رهایی از رفاه از دست رفته بکار گرفته و آن را دوباره باز گرداند و چهره آرمان های موعودی قبلی را تحقق بخشد. تحقق آرزوهای از دست رفته، عظم عقلانی بشر را می طلبد که با بکارگیری دانش روز در تمامی عرصه های صنعتی توام با ارادهی همگانی و جهانی میسر می گردد. در تولید انبوه ساخت و سازهای صنعتی بایستی با تبیین تنوع از یکنواختی و یکسان سازی پرهیز نمود تا انسان بتواند از فلسفه حفظ هویتش صیانت نماید و بیهوده بودن وجودش و اعمالش در جماعت که از آن می باید به سختی پرهیز نموده تا سرخرده نگردد و به تبع آن، هویتش مصون شود. بنابراین داشتن بصیرت از ذات و خوی انسان نشئت گرفته و به مثابه شکل و طرز تفکر او تلقی می گردد که او را از یکدیگر متمایز می کند، ولی نبایستی در این زمینه نیز، تفریط صورت پذیرد. از اینرو، نقش معماران و اجتماعشناسان، در معماری برونگرا در تضاد با معماری درونگرای سنتی محفوظ، محصور و محرم، با ایجاد فضاهای بسته و باز، مجهز به گلریزها و آویزهای معلق دلنشین، در تقابل و تضاد با احجام سخت، بعضا نماهای زمخت و متخاصم ساختمان ها بسیار پررنگ بوده و می تواند غنی و شکیل در تبیین علم هنر زیباشناختی تجلی یافته و در انگار هویتش تحقق یابد. این دیدگاه «معماری سبز برونگرا ،» محیط را مفهومی، دلپذیر و مجسم، ارایه می دهد. دقیقا به مثابه دهکده های با صفا مانند ابیانه، ماسوله و غیره؛ گویی رفتار و آرمان های انسان را برآورده می کند و به همراه آنها افکار و خواستههای ساکنین را ارضاء می کند. این همانا، زندگی در صیانت از حفظ متعادل محیط زیست است و انسان با آن خوی گرفته و هویت می دهد و با زمان، بخاطرات فراموش نشدنی طول زندگی خود رنگ و زینت جاودانی، می بخشد و به سختی می تواند در غربت، از آن جدا شود. با این خلاصه تفسیر، در می یابیم اهمیت صرفه جویی های متعددی از اهم عوامل در توسعه پایدار محسوب می شوند که موجب عدم تخریب کمی و کیفی زیست محیطی از خرد تا کلان می شود و از مهاجرت بی هدف ممانعت می نماید. در این مقطع از زمان، اجرای موفقیت آمیز انبوه سازی ساخت و سازها و به تبع آن، سرعت تولید مسکن صنعتی استاندارد و ارزان مدیون و مرهون تدابیر و سیاست های اتخاذ شده دولتمردان است که در طرح ها و روش های انبوه سازی، قاطع و شفاف عمل کرده و واقعیت ها را مد نظر قرار دهند تا مهندسین مبتکر و با سلیقه از فناوری های بروز و برتر بتوانند با سرعت، کمی و کیفی، از روش های کارآمد استفاده نمایند. تنها روبات ها می توانند با مصالح استاندارد، دقیق و با سرعت عمل، جوابگوی الزامات کمی و کیفی مورد نظر شرکت های بیمه ی ضامن برگشت سرمایه های کلان وام های دراز مدت در امر انبوه سازی باشند تا هزینه های ساخت و سازها به حداقل ممکن برسد و از تلافات جانی و مالی پرهیز شود. با این خلاصه تفسیر، متکی به علم «هزینه فایده »، می توان امیدوار به رسیدن آرمان های والای بشر بر روی این کره خاکی تحقق بخشید. در غیر این صورت، زمان تلف شده برگشت ناپذیر بوده و بعداز گذشت چندین دهه، وضعیت نابسمان مسکن و ساخت و سازهای زیر ساختاری رفاه عموم و نیز به تبع آن، افزایش ایجاد اشتغال مطلوب منتفع گردید. بی توجهی به تحلیل مقتضی عاجل این بحران وسیع صنعت در توسعه مادی و فیزیکی، که موجب، یاس و پریشانی بشر چند میلیاردی شده، به صورت لاینحل باقی می ماند. که در این صورت ضرر و زیان نارسانی ها تشدید شده و اثر مخرب محیط زیست، متوجه مسولین امر در هر مکان و زمان بوده که از نتایج آن تخریب فزآینده کره زمین همراه با افزایش میزان آلودگی محیط زیست پایدار می باشد. در این مقاله روش جدیدی جهت ایجاد شرایط پایداری دمایی برای اماکن مسکونی ارایه و پیشنهاد گردیده است که با استفاده از آن می توان به میزان چشمگیری از مصرف سوخت های فسیلی تجدیدناپذیر اجتناب نمود. در ادامه نمونه ای از محاسبات با این روش ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

پوسته ی ساختمان ، مصرف سوخت صفر با انرژی خورشیدی ، آسایش مطلق ، تقلیل وزن ساختمان در مقابل زلزله ، تقلیل هزینه ها